Louis Couturat
Louis Couturat (Frans: [kutyʁa]; 17 Januarie 1868 – 3 Augustus 1914) was 'n Franse logikus, wiskundige, filosoof en taalkundige. Couturat was 'n pionier van die gekonstrueerde taal Ido.
Louis Couturat | |
|---|---|
 | |
| Gebore | 17 Januarie 1868 |
| Sterf | 3 Augustus 1914 (op 46) |
Lewe en opvoeding
wysigGebore in Parys. In 1887 het hy by École normale supérieure ingeskryf om filosofie en wiskunde te studeer. In 1895 doseer hy in filosofie aan die Universiteit van Toulouse en 1897 doseer hy in filosofie van wiskunde aan die Universiteit van Caen Normandië, en neem standpunt in ten gunste van transfinite getalle. Na 'n tyd in Hanover om die geskrifte van Leibniz te bestudeer, het hy in 1905 'n assistent van Henri-Louis Bergson aan die Collège de France geword.
Loopbaan
wysigHy was die Franse voorstander van die simboliese logika wat in die jare voor die Eerste Wêreldoorlog ontstaan het, danksy die geskrifte van Charles Sanders Peirce, Giuseppe Peano en sy skool, en veral aan Principia Mathematica deur Couturat se vriend en korrespondent Bertrand Russell. Soos Russell, het Couturat simboliese logika gesien as 'n instrument om beide wiskunde en die filosofie van wiskunde te bevorder. Hierin is hy teengestaan deur Henri Poincaré, wat aansienlike uitsondering geneem het op Couturat se pogings om die Franse in simboliese logika te interesseer. Met die voordeel van terugskouing, kan ons sien dat Couturat breedweg met die logisisme van Russell saamgestem het, terwyl Poincaré Brouwer se intuïsionisme verwag het.
Sy eerste groot publikasie was De Platonicis mythis (1896). In 1901 het hy La Logique de Leibniz gepubliseer, 'n gedetailleerde studie van Leibniz die logikus, gebaseer op sy ondersoek van die enorme Leibniz Nachlass in Hanover. Selfs al het Leibniz in 1716 gesterf, is sy Nachlass eers in 1895 gekatalogiseer. Eers toe was dit moontlik om die omvang van Leibniz se ongepubliseerde werk oor logika te bepaal. In 1903 het Couturat baie van daardie werk in 'n ander groot bundel gepubliseer, sy Opuscules et Fragments Inedits de Leibniz, wat baie van die dokumente bevat het wat hy ondersoek het terwyl hy La Logique geskryf het. Couturat was dus die eerste om te besef dat Leibniz die grootste logikus was gedurende die meer as 2000 jaar wat Aristoteles van George Boole en Augustus De Morgan skei. 'n Beduidende deel van die 20ste eeuse Leibniz-herlewing is gegrond op Couturat se redaksionele en eksegetiese pogings. Hierdie werk oor Leibniz het Russell, ook die skrywer van 'n 1900-boek oor Leibniz, gelok en sodoende hul professionele korrespondensie en vriendskap begin.
In 1905 het Couturat 'n werk gepubliseer oor logika en die grondslae van wiskunde (met 'n bylaag oor Kant se filosofie van wiskunde) wat oorspronklik as 'n vertaling van Russell se Beginsels van Wiskunde bedoel is. In dieselfde jaar publiseer hy L'Algèbre de la logique, 'n klassieke inleiding tot Boole-algebra en die werke van C.S. Peirce en Ernst Schröder.
In 1907 het Couturat gehelp om die gekonstrueerde taal Ido te stig, 'n uitvloeisel van Esperanto, en was Ido se vernaamste advokaat oor die res van sy lewe. Deur 'n gekonstrueerde internasionale taal voor te staan, saamgestel volgens logiese beginsels en met 'n woordeskat wat uit bestaande Europese tale geneem is, was Couturat parallel met Peano se voorspraak van Interlingua. Deur Ido te stoot, het Couturat in Leibniz se voetspore geloop; Leibniz het vir die skepping 'n universele simboliese en konseptuele taal gevra wat hy die characteristica universalis genoem het.
Couturat, 'n bevestigde pasifis, is dood toe sy motor in die eerste fase van die Eerste Wêreldoorlog deur 'n motor getref is met bevele vir die mobilisering van die Franse weermag.
Hy verskyn as 'n karakter in Joseph Skibell se 2010-roman, A Curable Romantic.
Werke
wysig- 1896: De Platonicis mythis Thesim Facultati Litterarum Parisiensi proponebat Ludovicus Couturat, Scholae Normalae olim alumnus. Parisiis: Felix Alcan Bibliopola. 120 p.
- 1896: De l'Infini mathématique. Herpubliseer 1975, Georg Olms.
- 1901: La Logique de Leibniz. Herpubliseer 1961, Georg Olms. Donald Rutherford's English translation in progress.
- 1903: Opuscules et Fragments Inédits de Leibniz. Herpubliseer 1966, Georg Olms.
- 1903: (met Léopold Leau) Histoire de la langue universelle. Paris: Hachette. Herpubliseer 2001, Olms.
- 1905. Les Principes des Mathématiques: avec un appendice sur la philosophie des mathématiques de Kant.[1] Herpubliseer 1965, Georg Olms.
- 1905: L'Algèbre de la logique.[2] 1914: P. E. B. Jourdain translator, The Algebra of Logic, Open Court, from Project Gutenberg.
- 1906: ¨Pour la langue internationale,[3] Päris
- 1907: (met Léopold Leau) Les nouvelles langues internationales. Paris: Hachette, herpubliseer 2001, Olms.
- 1910: Étude sur la dérivation dans la langue internationale. Paris: Delagrave. 100 p.
- 1910: (met Otto Jespersen, R. Lorenz, Wilhelm Ostwald and L.Pfaundler) International Language and Science: Considerations on the Introduction of an International Language into Science, Constable and Company Limited, London.
- 1915: (met Louis de Beaufront) Dictionnari Français-Ido. Paris: Chaix, 586 p.
Verwysings
wysig- ↑ Young, J. W. (1907). "Review: Les Principes des Mathématiques, avec un appendice sur la philosophie des mathématiques de Kant, par Louis Couturat" (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 14 (3): 147–148. doi:10.1090/s0002-9904-1907-01584-7.
- ↑ Wilson, Edwin Bidwell (1908). "Review: L'Algèbre de la Logique, par Louis Couturat; Symbolic Logic and its Applications, by Hugh MacColl; The Development of Symbolic Logic by A. T. Shearman" (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 14 (4): 175–191. doi:10.1090/S0002-9904-1908-01573-8.
- ↑ Couturat, Louis (1868-1914) Auteur du texte (1906). Pour la langue internationale / L. Couturat (in Engels).
Bronne
wysig- L'oeuvre de Louis Couturat. Presses de l'École Normale Supérieure. 1983. Verrigtinge van 'n konferensie.
- Grattan-Guinness, Ivor (2000). The Search for Mathematical Roots 1870-1940. Princeton University Press. Bibliografie bevat 27 items deur Couturat.