Kleinotter

Die Kleinotter (Lutra maculicollis) kom onder andere voor in die oostelike gedeelte van Suid-Afrika, die ooskus van Mosambiek en by die Okavango Delta in Botswana.

Kleinotter
Bewaringstatus
Veilig  (IUCN 3.1)
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:	Animalia
Filum:	Chordata
Klas:	Mammalia
Orde:	Carnivora
Familie:	Mustelidae
Subfamilie:	Lutrinae
Genus:	Hydrictis Pocock, 1921
Spesie:	H. maculicollis
Binomiale naam
Hydrictis maculicollis Lichtenstein, 1835
Verspreiding
Sinonieme
Hydrictis concolor (Neumann, 1902) Hydrictis grayii (Gerrard, 1862) Hydrictis malculicollis (Roberts, 1932) Hydrictis mutandae (Hinton, 1921) Hydrictis tenuis (Pohle, 1919) Hydrictis maculicollis chobiensis (Roberts, 1932) Hydrictis maculicollis kivuana (Pohle, 1920) Hydrictis maculicollis matschiei (Cabrera, 1903) Hydrictis maculicollis nilotica Thomas, 1911 Hydrictis maculicollis poensis (Waterhouse, 1838) Lutra grayii Gerrard, 1862 Lutra maculicollis Lichtenstein, 1835

Voorkoms en habitat

Die dier het 'n verlengde lyf en is slank gebou met 'n breë kop en is bruin met wit vlekke op sy keel en bors. Die Kleinotter verkies permanente riviere en vleie. Die soogdier word tot 100 cm lank terwyl die mannetjie 4.5 kg en die wyfie 3.5  swaar word.

Gewoontes

Die Kleinotter is meer waterlewend as die Groototter en verlaat slegs die water om te rus of te ontlas. Die dier is lomp op land en is gewoonlik alleen en skemeraktief. Hulle eet vis, waterslakke, paddas en voëls. Hulle grootse vyande is luislange.

Voortplanting

Twee tot drie kleintjies word in die somer gebore.

Sien ook

• Lys van Suider-Afrikaanse soogdiere
• Lys van Suider-Afrikaanse soogdiere volgens wetenskaplike name
• Suider-Afrikaanse soogdiere en hul ordes

Bron

• Die Soogdiergids van Suider-Afrika. Burger Cillié. ISBN 978 1 875093 46 5. 2009