Malcolm III
Malcolm III (volle naam: Máel Coluim mac Donnchada; omstreeks 26 Maart 1031 – 13 November 1093) was van 1058 tot 1093 koning van Skotland. Hy het later die bynaam Canmore (Skots-Gaelies vir "Groot Hoofman") gekry.[1][2] Malcolm se lang bewind van 35 jaar het die begin van die Skots-Normandiese tydperk voorafgegaan. Die karakter met dieselfde naam in William Shakespeare se toneelstuk Macbeth is op hom geskoei.
| Malcolm III | |
|---|---|
| Koning van Skotland | |
.JPG)
| |
| ’n Victoriaanse uitbeelding van Malcolm en sy tweede vrou, sint Margaret van Skotland. | |
| Dinastie | Huis van Dunkeld |
| Bewind | 1058-1093 |
| Volle naam | Máel Coluim mac Donnchada |
| Gebore | Omstreeks 26 Maart 1031 |
| Skotland | |
| Gesterf | 13 November 1093 |
| Northumberland, Engeland | |
| Voorganger | Lulach |
| Opvolger | Donald III |
| Gade | Ingibiorg Finnsdottir Sint Margaret van Skotland |
| Kinders | Duncan II Edward Edmund Ethelred Edgar Alexander I David I Edith (Matilda van Engeland) Mary, Gravin van Boulogne |
| Vader | Duncan I |
| Moeder | Suthen |
Lewe wysig
Malcolm se koninkryk het nie oor die hele moderne Skotland gestrek nie; die noorde en weste van Skotland was onder Skandinawiese, Noors-Gaeliese en Gaeliese heerskappy. Malcolm III het verskeie oorloë teen die Koninkryk van Engeland gevoer, moontlik met die doel om Northumbrië te verower. Dié oorloë het nie ’n merkwaardige uitbreiding suidwaarts tot gevolg gehad nie. Malcolm se grootste prestasie was om die dinastie wat Skotland baie jare lank regeer het, voort te sit. Sy rol as stigter van die dinastie was eerder danksy propaganda deur sy jongste seun, David I, en sy afstammelinge as vanweë die geskiedenis.[3][4]
Malcolm se tweede vrou, sint Margaret, is Skotland se enigste koninklike heilige. Malcolm self het geen reputasie gehad dat hy vroom was nie; hy word nie juis met groot godsdienstige stigtings of hervormings verbind nie.
Malcolm is op 13 November 1093 dood terwyl hy noordwaarts opgeruk het; hy is in ’n lokval gelei deur die Graaf van Northumbrië, wie se grondgebied hy verwoes het, en is deur Arkil Morel, die hofmeester van Bamburgh-kasteel, doodgemaak. Sy oudste seun by Margaret en moontlik sy erfgenaam, prins Edward, is in dieselfde geveg dood. Volgens die Annale van Ulster het Margaret nege dae nadat sy die nuus van haar man en seun se dood gehoor het, self gesterf van verdriet.[5]
Stamboom wysig
| 4. Crínán van Dunkeld | ||||||||||||||||
| 2. Duncan I | ||||||||||||||||
| 20. Kenneth II | ||||||||||||||||
| 10. Malcolm II | ||||||||||||||||
| 5. Bethóc | ||||||||||||||||
| 1. Malcolm III van Skotland | ||||||||||||||||
| 3. Suthen | ||||||||||||||||
Verwysings wysig
Bronne wysig
- Anderson, Alan Orr, Scottish Annals from English Chroniclers. D. Nutt, London, 1908.
- Broun, Dauvit, The Irish Identity of the Kingdom of the Scots in the Twelfth and Thirteenth Centuries. Boydell, Woodbridge, 1999. ISBN 0-85115-375-5
- Burton, John Hill, The History of Scotland, New Edition, 8 vols, Edinburgh 1876
- Hammond, Matthew H., "Ethnicity and Writing of Medieval Scottish History", in The Scottish Historical Review, Vol. 85, April, 2006, pp. 1–27
- Magnusson, Magnus, Scotland: The Story of a Nation. Atlantic Monthly Press, 2000. ISBN 978-0871137982
- Oram, Richard, David I: The King Who Made Scotland. Tempus, Stroud, 2004. ISBN 0-7524-2825-X
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
