Marc-André Hamelin
Marc-André Hamelin, OC, CQ (gebore 5 September 1961), is 'n Kanadese klaviervirtuoos en komponis.[1] Hamelin word wêreldwyd erken vir sy oorspronklikheid en die tegniese vaardigheid waarmee hy die klassieke repertoire opvoer.
Marc-André Hamelin | |
|---|---|
 | |
| Gebore | 05 September 1961 |
| Nasionaliteit | Kanadees |
| Beroep | Pianis en komponis |
Biografie
wysigHamelin is gebore in Montreal, Quebec, en het sy klavierstudies begin op die ouderdom van vyf jaar. Sy vader, 'n apteker en amateur pianis, het Hamelin bekend gestel aan die werke van Charles-Valentin Alkan, Leopold Godowski en Kaikhosru Shapurji Sorabji toe hy nog 'n jongeling was.
Hy het by die École de musique Vincent-d'Indy in Montreal gestudeer, en daarna by Temple Universiteit in Philadelphia. Die Virginia Parker Prize is in 1989 aan hom toegeken.[2]
Marc-André Hamelin het al in verskeie stede opvoerings gegee. Opvoerings by feesprogramme sluit die in by Bad Kissingen, Belfast, Cervantino, La Grange de Meslay, Husum Piano Rarities, Lanaudière, Ravinia, La Roque d’Anthéron, Ruhr Piano, Halifax (Nova Scotia), Singapore Piano, Snape Maltings Proms, Mänttä Musiekfees, en Turku and the Ottawa Strings of the Future, sowel as die Chopin Feeste van Bagatelle (Parys), Duszniki en Valldemossa. Marc-André Hamelin verskyn dikwels in beide die Wigmore Hall Meesterskonsert Reeks en die Internasionale Klavierreeks by Londen se South Bank Centre. Hy speel jaarliks in die Herkulessaal in München en het al 'n reeks uitvoerings in Tokio gegee.
Hy het al opnames gemaak van 'n wye verskeidenheid komponiste met die Hyperion plate-etiket. Sy opname van Leopold Godowski se algehele Studies op Chopin se Études het die 2000 Gramophone Magazine Instrumental toekenning gewen. Hy is bekend vir sy aandag aan minder bekende komponiste en veral die van die laat 19de eeu en vroeë 20ste eeu tydperk. (Max Reger, Leo Ornstein, Nikolai Roslavets, Georgy Catoire), en vir die uitvoering van werke deur die pianis-komponiste Leopold Godowski, Charles-Valentin Alkan, Kaikhosru Shapurji Sorabji, Nikolai Kapustin, Franz Liszt, Nikolai Medtner en Frederic Rzewski.
Hamelin het ook verskeie werke gekomponeer, insluitende 'n stel klavierétudes in al die mineursleutels, welke voltooi was in September 2009 en gepubliseer is deur C. F. Peters, met 'n opname wat vrygestel is op die Hyperion plate-etiket. 'n Siklus van sewe stukke, genoem Con Intimissimo Sentimento, was gepubliseer (met 'n opname deur Hamelin) deur Ongaku No Tomo Sha; en 'n transkripsie van Zequinha de Abreu se Tico-Tico No Fubá was gepubliseer deur Schott Music. Alhoewel die meerderheid van sy komposisies vir soloklavier is, het hy ook drie stukke gekomponeer vir player piano (insluitende die komiese Circus Galop en Solfeggietto a cinque, wat gebaseer is op 'n tema van Carl Philipp Emanuel Bach), sowel as verskeie werke vir ander instrumentale bedelings, insluitende Fanfare vir drie trompette, gepubliseer deur Presser. Sy ander werke word versprei deur die Sorabji Archive.
In 1985 het Hamelin die Carnegie Hall International Competition for American Music prys gewen. In 2004 het Hamelin die international record award in Cannes verower. Hy is 'n Offisier van die Orde van Kanada gemaak, en 'n Chevalier de l'Ordre national du Québec (Nasionale Orde van Quebec).
Hy het sewe Juno pryse gewen, mees onlangs in 2012 vir sy album van Franz Liszt se klaviersonates. Sy eerste huwelik was aan die sopraan Jody Karin Applebaum. Hy woon tans in Boston, Massachusetts saam met sy tweede vrou Cathy Fuller, wat 'n pianis en WGBH uitsender van klassieke musiek is.
Kritiese evaluering
wysigDie senior kritikus Alex Ross het in die jaar 2000 in die New Yorker oor Hamelin geskryf: 'Hamelin se legende sal onverstoord groei aangesien daar niemand soos hy is nie'. In 2010 het Ross bygevoeg dat Hamelin uiters hoog geag word deur klavier connoisseurs, en bewonder word vir sy briljante tegniek en sy ondersoekende, diepliggende benadering.[3][4]
In 2015 het Zachary Woolfe, klassieke-musiek redakteur van The New York Times die volgende opmerking gemaak oor Hamelin se werk; "duidelikheid en beheer, eienskappe wat in hom nie eers sensitiwiteit (of) selfs poësie uitsluit nie.[5][6]
Verwysings
wysig- ↑ "Marc-Andre Hamelin (Piano) - Short Biography". www.bach-cantatas.com. Opgespoor op 12 Februarie 2018.
- ↑ Canada Council. The Virginia Parker Prize Cumulative list of Winners geargiveer op 2011-07-18 by die Wayback Machine.
- ↑ Vryelik vertaal na Afrikaans.
- ↑ Woolfe, Zakary (20 Julie 2015). "Review: Marc-André Hamelin Connects Past and Present in Kaye Playhouse Recital". New York Times. Opgespoor op 22 Januarie 2017.
- ↑ Vryelik vertaal uit Engels.
- ↑ Woolfe, Zakary (20 Julie 2015). "Review: Marc-André Hamelin Connects Past and Present in Kaye Playhouse Recital". New York Times. Opgespoor op 22 Januarie 2017.