Matrysgietwerk

Matrysgietwerk is 'n gietwerkproses vir die vervaardiging van metaalonderdele deur gesmolte metaal onder hoë druk in herbruikbare staal gietvorms in te forseer. Hierdie gietvorms, wat as matryse bekend staan, kan ontwerp word om komplekse vorms met 'n hoë graad van akkuraatheid te produseer. Gietstukke kan skerp gedefinieer wees, met gladde oppervlaktes of ingewikkelde teksture. Die duursaamheid van matryse laat mens toe om die proses herhaaldelik met dieselfde matrys uit te voer. Die groot aanvanklike kapitale uitleg as gevolg van die duur gietvorms veroorsaak dat matrysgietwerk prosesse beperk is tot hoë volume produksie om dit ekonomies haalbaar te maak.

'n Vergasser wat met matrysgietwerk geproduseer is.

Geskiedenis

Die eerste voorbeelde van gietwerk deur van hoëdrukinspuiting gebruik te maak – in teenstelling met normale gietwerk wat deur swaartekrag invloei – het in die middel-1800's plaasgevind. Die eerste patentreg vir matrysgietwerk is in 1849 uitgereik vir 'n masjien wat gebruik is vir die giet van letters vir tikmasjiene. Aanvanklik is die proses slegs vir hierdie doel gebruik, hierdie fase het ongeveer 20 jaar geduur. Nader aan die einde van die eeu het matrysgietwerk meer aandag geniet en is ander voorwerpe op hierdie wyse begin vervaardig. Teen 1892 was daar al kommersiële toepassings van die proses, soos die produksie van onderdele vir grammofone en kasregisters. Die massaproduksie van onderdele het in die vroeë 1900's begin.

Vereenvoudigde skematiese voorstelling van die matrysgietwerk:
1) Matrys of gietvorm (segment)
2) Skietkamer (uitlaat)
3) Oordragbuis (inlaat)
4) Druksilinder (met swart dompelaar)
5) Gesmolte metaal
6) Smeltoond (uitwendig verhit)

Kyk ook

• Prototipe