Nasionale Voyageurs-park

Voyageurs National Park Nasionale Voyageurs-park
IUBN Kategorie II (Nasionale park)
Ligging:	Minnesota (Verenigde State)
Koördinate:	48°30’0’’N, 92°53’0’’W
Oppervlak:	882 km² (218 200 akkers)
Stigting:	8 April 1975
Beheer deur:	National Park Service

Die Nasionale Voyageurs-park (Engels: Voyageurs National Park) is 'n nasionale park in die noorde van die Amerikaanse deelstaat Minnesota, naby die stad International Falls (waarna - vanweë sy klimaat wat as die koudste in die VSA beskou word - volgens 'n artikel in die tydskrif Collier's ook as Icebox of the Nation verwys word^[1]). Die park se noordelike grens in die meer Rainy Lake, wat oor 'n afstand van 55 myl strek, maak deel uit van die internasionale grens tussen die Verenigde State en Kanada. Waterliggame beslaan sowat 'n derde van die park se oppervlakte - waaronder vier groot mere: Namakan, Kabetogama, Rainy en Sand Point Lakes.

Die park se naaldbosse is die habitat van Kanadese gaaie (*Perisoreus canadensis*), plaaslik bekend as *Canada jay, gray jay, camp robber* of *whisky jack* (Engels) en *geai du Canada* of *geai gris* (Frans)

Die park - tot dusver die enigste nasionale park in Minnesota - is in 1975 ter herdenking van die voyageurs gestig - Frans-Kanadese pelshandelaars wat die Noord-Amerikaanse binneland in die laat 17de eeu as eerste Europeërs deurdring het om handel met inheemse Indianestamme te dryf. Voor die koms van spoorweë het voyageurs met hul berkbas-kano's die vroeg-geïndustrialiseerde ekonomieë van Europa met die Steentydperk-ekonomieë van Amerika se Eerste Nasies verbind.^[2]

Franssprekende Kanadese het handelsgoedere vanuit Montreal met groot kano's weswaarts na Grand Portage vervoer. Hier is die vrag oorgelaai na die kano's van ander voyageurs wat verder weswaarts gevaar het om handel met Indiane te dryf en Europese goedere vir pelse in te ruil. Hul handelsroete was een van die gevaarlikstes ter wêreld, met waterweë vol van uitdagende stroomversnellings. Behalwe vir enkele plekke langs die Amerikaans-Kanadese grens het die landskap in die nasionale park oor die eeue onveranderd gebly - besoekers, wat sy natuur kom geniet, kry dieselfde indruk soos voyageurs in die verlede.

Die park is veral gewild by hengelaars en watersportentoesiaste wat hier kajak-, kano- en ander boottoere onderneem. Die dig beboste Kabetogama-skiereiland, wat heeltemal in die park geleë is en die grootste deel van sy landoppervlakte beslaan, is slegs per boot toeganklik. Die Boundary Waters Kanogebiedwildernis (Engels: Boundary Waters Canoe Area Wilderness) lê oos van die nasionale park.

Die Nasionale Voyageurs-park is vry van ligbesoedeling en het derhalwe 'n gewilde bestemming vir amateur-sterrekykers gewild. In 2020 sal die parkbestuur saam met die Voyageurs National Park Association (VNPA) aansoek om sertifisering as Dark Sky park doen.^[3] Saam met ander parke soos Grand Canyon, Death Valley en Canyonlands sal die parkbestuur stappe neem om die park van volhoubare beligting te voorsien en die publiek in te lig oor die vermyding en vermindering van ligbesoedeling.

Grensbepalings wysig

Kanada is tans nie toeganklik vir besoekers uit die park nie, en so mag ook bote op Rainy Lake nie Kanadese waters invaar nie (hierdie beperking bly voorlopig tot 21 Augustus 2020 van krag).^[4] Onafhanklik van Covid-19-beperkings moet persone op bote, wat oor die grenslyn vaar, hul aankoms vooraf by grensposte in die VSA of Kanada aanmeld.