Nederfrankies
Nederfrankies kan gegroepeer word onder die Wes-Germaanse tale wat in Nederland, noordelike België, Suriname en Suid-Afrika gepraat word wat van Ou-Nederlands afstam.
Brussel was wel van oudsher Nederlandstalig, maar dit is al veel langer tweetalig dann Frans-Vlaandere
1. Brabants
2. Oos en Wes-Vlaams
3. Seeus
4. Hollands
5. Suid-Gelders
6. Limburgs.
Egter, Limburgs-Bergies in Duitsland is hier nie aagegee word nie, maar kan beskou word as die sewente variëteit
Nederfrankiese variëteite word ook in die Duitse gebied langs die Ryn tussen Keulen en die grens tussen Duitsland en Nederland gepraat. In die 19de en 20ste eeue is die dialekte gedeeltelik en geleidelik deur die hedendaagse Standaard-Duits vervang.
Die Nederfrankiese dialekte word saam met Nedersaksies in die Nederduitse tale gegroepeer. Die groepering is nie gegrond op gemene taalkundige veranderings nie maar eerder op die gebrek aan die Hoogduitse klankverskuiwing en Anglo-Friesiese eienskappe.[1]
Dit word ook saam met die tale en dialekte van die Wesmiddelduitse taal en die Hoogduitse dialekte in die oorgangsgebied van die Middelduitse tot Opperduitse taalgebied as deel van Frankies gesien.
In Duitsland word die Limburgse dialekte algemeen as Nederfrankies beskou.; in Nederland en België word dit egter as deel van die Middelduitse groep van Hoogduits beskou. Die verskil spuit uit 'n verskil in definisie: taalkundiges in die Lae Lande definieer 'n Nederfrankiese dialek as een wat slegs aan die vierde fase van die Hoogduitse konsonantverskuiwing deelgeneem het.
Die moderne Nederfrankiese tale is:
En hulle dialekte:
Notas
wysig- ↑ Glück, H. (ed.): Metzler Lexikon Sprache, pages 472, 473. Stuttgart, Weimar: Metzler, 2000 (artikels Niederdeutsch en Niederfränkisch)
Eksterne skakels
wysig
Wikiwoordeboek het 'n inskrywing vir Nederfrankies.- Ethnologueverslag vir Nederfrankies
