Nowodewitsji-klooster
Die Nowodewitsji-klooster, ook bekend as die Bogoroditse-Smolenski-klooster (Russies: Новодевичий Богородице-Смоленский женский монастырь) is moontlik die bekendste klooster in Moskou. Sy naam, wat soms vertaal word as die "Nuwemaagdeklooster", is ontwerp om te verskil van ’n oumaagdeklooster (Starodewitsji-klooster) in die Moskouse Kremlin. Anders as ander Moskouse kloosters, het dit sedert die 17de eeu feitlik onveranderd gebly. In 2004 is dit verklaar tot ’n Unesco-wêrelderfenisgebied.
| Ensemble van die Nowodewitsji-klooster* | |
|---|---|
| Unesco-wêrelderfenisterrein | |
| |
| Die Nowodewitsji-klooster. | |
  Nowodewitsji-klooster |
|
| Koördinate: 55°43′43″N 37°33′22″O / 55.72861°N 37.55611°O | |
| Lande |  Rusland
|
| Tipe | Kultureel |
| Kriteria | i, iv, vi |
| Verwysings | 1097 |
| Streek† | Europa |
| Inskripsiegeskiedenis | |
| Inskripsie | 2004 (28ste Sessie) |
| * Naam soos dit in die Wêrelderfenislys verskyn. † Streek soos deur Unesco geklassifiseer. | |
Moskowiese tydperk
wysig
Die Nowodewitsji-klooster is in 1524 gestig deur grootprins Wasili III met die herdenking van die oorwinning oor Smolensk in 1514. Dit is as ’n fort gebou in ’n draai in die Moskwa-rivier en het ’n belangrike deel geword van die suidelike verdedigingsgordel van die hoofstad, wat ook ander kloosters ingesluit het.
Baie vroue van Russiese keiserlike en bojarefamilies wat gedwing is om nonne te word, het in die klooster gebly, soos Fjodor I se vrou, Irina Godoenowa (sy was daar saam met haar broer, Boris Godoenof tot hy self ’n Russiese heerser geword het), die regent Sofia Aleksejewna (Pieter die Grote se halfsuster), Ewdoksia Lopoechina (Pieter die Grote se eerste vrou) en ander. Teen die einde van die 17de eeu het die klooster 36 dorpe en 14 489 boere besit.
Keiserlike tydperk
wysig
In 1724 was daar ’n militêre hospitaal en ’n weeshuis vir meisies. Teen 1763 was daar 84 nonne en 78 pasiënte en lyfeienes. In 1812 het Napoleon se leër die klooster probeer opblaas, maar die nonne het dit gered.
In Leo Tolstoi se Oorlog en Vrede sou Pierre by die klooster tereggestel word. In nog ’n roman van hom, Anna Karenina, ontmoet Konstantin Ljowin (die hoofkarakter) sy toekomstige vrou, Kitty, terwyl sy naby die kloostermure ysskaats. Dit was inderdaad die gewildste ysskaatsbaan in die 19de-eeuse Rusland. Tolstoi het self daar geskaats toe hy daar naby gewoon het.
In die vroeë 1900's is die katedraal deur die argitek Iwan Masjkof gerestoureer
Sowjet-tydperk tot nou
wysigIn 1922 het die Bolsjewiste die klooster gesluit en dit in ’n museum van vrouebevryding verander. Teen 1926 is dit in ’n historiese en kunsmuseum verander en het dit deel van die Moskouse Historiese Staatsmuseum geword. Baie van die geboue is in woonstelle verander en dit het die klooster gered van sloping.
In 1944 het die klooster die Moskouse Teologiese Instituut geword. In die jaar daarna is die katedraal aan gelowiges teruggegee. In 1994 het nonne na die klooster teruggekeer en in die volgende jaar is dienste in die klooster hervat. Van die geboue val steeds onder die Historiese Staatsmuseum.
Nowodewitsji-begraafplaas
wysigIn 1898 is ’n begraafplaas op die terrein begin. Anton Tsjechof was een van die eerste bekendes wat daar begrawe is. In die Sowjettyd het dit ’n laaste rusplek vir Kommunistiese hooggeplaastes geword, met onder meer Nikita Chroesjtsjof, Sergei Prokofiëf en Boris Jeltsin wat daar begrawe is.
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Nowodewitsji-klooster.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
