Otomangue is 'n taalfamilie wat uit sowat 178 tale bestaan en deur 1,5 miljoen Indiane gepraat word. Hulle word oorwegend in die hedendaagse Meksiko gepraat, maar was voorheen oor groot dele van Meso- en Sentraal-Amerika, waarvan veral Costa Rica, Honduras en Nicaragua, versprei.

Otomangue
Geografiese
verspreiding:
Hedendaagse Meksiko, voorheen Meso- en Sentraal-Amerika
Genetiese
klassifikasie
:
Amerikaans
 Otomangue
Onderafdelings:
Oto-Pame
Chinantekaans
Supanekaans
Mangue (†)
Popolokaans
Amuzgo

Oorspronklike verspreiding van Otomangue

Hedendaagse verspreiding van Otomangue in Meksiko

Otomangue is na die Oto-Pame-tale, die noordwestelikste tak, en die nou uitgestorwe Mangue-tale, die suidelikste tak in Costa Rica, genoem. Otomangue bestaan uit 8 hooftakke, waarvan Mangue net uitgestorwe tale bevat. Soms word Otomangue in twee hooftakke verdeel, naamlik Wes-Otomangue en Oos-Otomangue.[1]

Otomangue is een van die grootste taalfamilie van die Amerikas volgens aantal sprekers, tale en geografiese verspreiding. Otomangue behoort tot die Meso-Amerikaanse taalgebied, saam met die Majatale, Totonaks-Tepehua, Uto-Asteekse tale, Mixe-Zoque asook geïsoleerde en ongeklassifiseerde tale.

Die grootste tale (volgens moedertaalsprekers) is: Mixteeks (480 000) en Zapoteeks (450 000). Albei behoort tot Meksiko se mees gebruikte inheemse tale net na Nahuatl en Majaans.

Sien ook

wysig

Verwysings

wysig
  1. Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin (2017). "Otomanguean". Glottolog 3.0 (in Engels). Jena, Duitsland: Max Planck Institute for the Science of Human History. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Desember 2019. Besoek op 17 November 2018.{{cite web}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)

Verdere leesstof

wysig
  • (es) Fernández de Miranda, Mariá Teresa; Roberto J. Weitlaner (1961). Sobre Algunas Relaciones de la Familia Mangue. pp. 1–99. {{cite book}}: |journal= ignored (hulp)
  • (en) Sicoli, Mark A. (2005). "Oto-Manguean languages". In Philipp Strazny (red.). Encyclopedia of Linguistics. New York: Fitzroy Dearborn. pp. 797–800. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)

Eksterne skakels

wysig