P.J.J. Badenhorst
P.J.J. Badenhorst (*17 Augustus 1930, Victoria-Wes –) is 'n Afrikaanse skryfster van liefdesromans onder die skuilnaam Melanie Boshoff.[1]
Lewe en werk
wysigPaulina Johanna Jacoba Badenhorst is op 17 Augustus 1930 op Victoria-Wes gebore, waar sy groot word en haar skoolopleiding ontvang. Na standerd agt verlaat sy die skool. Die gesin verhuis later na Suidwes-Afrika (tans Namibië), waar sy op 22 Junie 1950 met Petrus Johannes Badenhorst trou. Die egpaar het drie kinders, twee seuns (Urban en Gerhard) en ’n dogter (Jenny). Haar man is ’n statistikus in diens van die Suid-Afrikaanse Spoorweë. Vir die eerste veertien jaar van haar getroude lewe bly hulle in Windhoek, waarna haar man verplaas word na Durban en later na Johannesburg, voordat hulle weer terugkeer na Windhoek. Deur deeltydse studie behaal sy in 1967 haar B.A.-graad met Afrikaans-Nederlands en Sielkunde as hoofvakke aan die Universiteit van Suid-Afrika. Vanaf 1970 is sy sekretaresse van die Windhoekse Skouvereniging. Dit is vir vier maande van die jaar voltyds en vir die res van die jaar deeltyds, wat haar genoegsaam tyd gun vir haar skryfwerk.
Skryfwerk
wysigIn 1954 verskyn haar eerste kortverhaal in die tydskrif Sarie Marais. Dit is die eerste van baie en sy skryf ook vervolgverhale vir tydskrifte, wat almal later in boekvorm verskyn. Die eerste van hierdie vervolgverhale is “Pasadena op die hoogtes”, wat in Sarie Marais gepubliseer is.. In “Vir altyd die sonpad” (1976) draai Bess de Villiers se lewe rondom haar enigste seun Tobie. Hy sterf onverwags in ’n motorongeluk, waarna sy gekonfronteer word met feite waarvan sy nooit bewus was nie. “Die eerste uur na middernag” is ’n spanningsverhaal. Christine word in ’n spioenasieweb ingetrek en terselfdertyd word pynlike herinneringe uit haar verlede weer opgediep. Sy en Ben Rheeder het destyds ’n buite-egtelike seuntjie gehad en alles wat nou met haar gebeur het een of ander verband met hierdie gebeurtenis. Louise moet in “Oulap se rooi” (2009) by haar dogter inbly en sommer huishoudster en kinderoppasser ook wees. Wanneer die wewenaar Dirk Nienaber op die toneel verskyn, moet sy belangrike besluite neem. “Wieke van die daeraad” (2009) is die rykmansdogter Louise Schoeman se verhaal. Sy beland as verpleegster op ’n sendingstasie in Malawi nadat sy weens verydelde liefde en agterdog wegvlug van haar verlede. Wanneer sy die hoof van die hospitaal ontmoet, besef sy egter dat sy nooit hier in die bos as sy assistent en teatersuster sal kan aanbly nie.
Publikasies
wysigJaar | Publikasies |
---|---|
1975 | Pasadena op die hoogtes |
Soete Inval | |
1976 | Vir altyd die sonpad |
1978 | Bestryk vannag jou deurpos |
1980 | Rypspoor deur die lente |
1981 | Die eerste uur na middernag |
1982 | As die vuur verdwyn |
1985 | Net die wind sal weet |
1989 | Die hart se donker dors |
1990 | Geen vaarwel |
Soetriet en bitterbessie | |
1991 | Skoongeleë |
2004 | Skuiling teen die wind |
2009 | Oulap se rooi |
Wieke van die daeraad |
Bronnelys
wysigBoeke
wysig- Kannemeyer, J.C. “Geskiedenis van die Afrikaanse literatuur 2” Academica, Pretoria, Kaapstad en Johannesburg
- Eerste uitgawe Eerste druk 1983
Tydskrifte en koerante
wysig- Kotze, Carol “Die suksesverhaal van skryfster Melanie Boshoff” “Die Republikein” 21 September 1979
Internet
wysig- Esaach: http://www.esaach.org.za/index.php?title=Boshoff,_Melanie
- Worldcat: http://www.worldcat.org/identities/lccn-n78-42819/
Ongepubliseerde dokumente
wysig- Boshoff, Melanie Lewenskets Nasionale Afrikaanse Letterkundige Museum en Navorsingsentrum (NALN) Bloemfontein