Wikipedia

Pampashert

soort takbok

Die pampashert (Ozotoceros bezoarticus) is ’n spesie herte wat op die lae graslande van Suid-Amerika voorkom.[2] Hul habitat sluit water en heuwels in, dikwels met droogte in die winter, en gras wat hoog genoeg is om ’n staande hert te verskuil.[3]

Pampashert
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Animalia
Filum:
Chordata
Klas:
Mammalia
Orde:
Artiodactyla
Familie:
Cervidae
Subfamilie:
Capreolinae
Genus:
Ozotoceros
Spesie:
O. bezoarticus
Binomiale naam
Ozotoceros bezoarticus
(Linnaeus, 1758)
Verspreiding.

Beskrywing

wysig

Pampasherte het taankleurige pelse, wat ligter onder hul mae en aan die binnekant van hul bene is. Anders as by die meeste takbokke verander hul pelse nie met die seisoene van kleur nie. Hulle het wit kolle bo hul lippe en wit vlekke aan hul keel.[2]

Ooie se skouerhoogte is van 60 tot 65 cm en hul gewig van 22 tot 29 kg; ramme s’n is van 65 tot 70 cm en van 24 tot 34 kg.[4] Hul sterte is kort en bosserig, en sowat 10 tot 15 cm lank. Wanneer hulle hardloop, lig hulle hul sterte en ’n wit vlek kan gesien word.[2]

Hulle is ’n klein spesie en min geslagsdimorfie kom voor. Ramme het klein, ligte gewei (horings), wat hulle in Augustus of September afgooi; hulle groei nuwes teen Desember. Ooie het haarkranse wat soos kort geweiknoppe lyk.

Gedrag

wysig

Pampasherte verdedig nie hul gebied of maats nie, maar vertoon wel dominansie deur hul kop omhoog te hou en stadig te beweeg. Wanneer twee ramme mekaar konfronteer, vryf hulle hul gewei teen plante en skraap dit teen die grond. Hulle vryf ook die reukkliere aan hul kop teen voorwerpe. Hulle baklei nie gewoonlik nie, maar skerm wel en byt soms. ’n Skermsessie word begin deur ’n kleiner ram wat die neus van ’n groter ram aanraak.[2] Daar is gewoonlik twee tot ses herte in ’n groep, maar as die kos volop is, sal meer diere ’n groep vorm. Hulle het nie monogame maats nie en ook nie harems nie.[2][3]

Habitat

wysig

Menslike bedrywighede het hul oorspronklike habitat baie verander.[5] Hulle kan tot 12 jaar in die natuur leef en langer in gevangenskap, maar hul habitat word bedreig deur ontwikkeling en jagtogte.[6] Baie mense is bekommerd omdat ’n gesonde takbokbevolking ’n gesonde grasland beteken, en ’n gesonde grasland is die tuiste van baie spesies, waarvan sommige ook bedreig word. Baie voëls migreer suid na dié streke, en as die pampashert se habitat verlore gaan, kan dié voëlspesies ook afneem.[7]

Daar is altesaam sowat 80 000 pampasherte, waarvan die meeste in Brasilië voorkom.[8]

Verwysings

wysig
  1. ↑ Gonzalez, S. & Merino, M.L. (2008). Ozotoceros bezoarticus. 2008 IUBN Rooi Lys van bedreigde spesies. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur 2008. Verkry op 7 November 2009.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Geist, Valerius. Deer of the world their evolution, behaviour, and ecology. Mechanicsburg, Pa: Stackpole Books, 1998
  3. ↑ 3,0 3,1 P., Walker, Ernest. Walker's Mammals of the world. Baltimore: Johns Hopkins UP, 1991
  4. ↑ Mattioli, S. (2011). Pampas Deer (Ozotoceros bezoarticus), p. 437 in: Wilson, D.E., & Mittermeier, R.A., eds. (2011). Handbook of the Mammals of the World, Hoofed Mammals, Vol. 2. Lynx Edicions, Barcelona. ISBN 978-84-96553-77-4
  5. ↑ Harris, Monica B.; Tomas, Walfrido; Mourao, Guilherme; Da Silva, Carolina J.; Guimaraes, Erika; Sonoda, Fatima; Fachim, Eliani (2005). "Safeguarding the Pantanal Wetlands: Threats and Conservation Initiatives". Conservation Biology. 19: 714–20.
  6. ↑ Moore, Don (2003). "A Delicate Deer". Wildlife Conservation. 106: 6–7.
  7. ↑ Villa, A. R.; Beade, M. S.; Lamuniere, D. Barrios (2008). "Home range and habitat selection of pampas deer". Journal of Zoology. 276: 95–102. doi:10.1111/j.1469-7998.2008.00468.x.
  8. ↑ IUCN Mammal Red Data Book. Gland, Switzerland: IUCN, 1982

Eksterne skakels

wysig
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Pampashert&oldid=2137560"