Peggys Cove
Peggys Cove (wat in die tydperk tussen 1961 en 1976 ook as Peggy's Cove bekend gestaan het) is 'n klein dorp met 50 inwoners (2001) aan die oostelike oewer van St. Margaretsbaai (provinsie Nova Scotia, Oos-Kanada). Peggys Cove maak in administratiewe opsig deel uit van die Halifax Regional Municipality (HRM).
Peggys Cove | |
|---|---|
Dorp | |
 Die hawe van Peggys Cove | |
  Peggys Cove | |
| Koördinate: 44°29′34″N 63°55′03″W / 44.49278°N 63.91750°W | |
| Land | .svg){kind=small} Kanada |
| Provinsie | Nova Scotia |
| Stigting | 1811 |
| Hoogte | 10 m (30 ft) |
| Bevolking | |
| • Totaal | 50 |
| Tydsone | UTC-04:00 (ATS) |
| • Somertyd | UTC-03:00 (ADST) |
Geografie
wysigPeggys Cove lê sowat 43 kilometer van Halifax se middestad af en behels een van die talle klein vissersgemeenskappe in die omtrek van die Chebucto-skiereiland.
Die dorp is na die gelyknamige inham vernoem. Aangesien Peggy 'n bynaam vir Margaret is, is die dorpsnaam moontlik van St. Margaretsbaai afgelei. Die plaaslike volkskunde het 'n aantal alternatiewe etimologiese verklarings vir die pleknaam. Volgens sommige bewoners was Peggy die naam van 'n vroeë setlaar. Ander glo sy was die oorlewende van 'n skeepswrak wat ná haar redding niks meer oor haar vroeëre lewe kon onthou nie - nie eens haar naam nie. Die gesin, wat haar aangeneem het, het haar Peggy genoem.
Geskiedenis
wysigDie dorp is in 1811 gestig toe die Provinsie Nova Scotia 800 akkers land aan ses gesinne van Duitse afkoms toegeken het. Die setlaars het 'n bestaan op vissery gevoer en daarnaas ook gebruik van die beskikbare vrugbare landbougrond gemaak. Die omliggende gebiede het as weivelde vir hul vee gedien.
In die vroeë 20ste eeu het die bevolking tot 300 mense gegroei, en die gemeenskap het oor 'n skoolhuis, 'n kerk, 'n winkel, 'n kreefte-inmaakfabriek en bote van verskillende groottes beskik. Die dorp was 'n trekpleister vir baie kunstenaars en fotograwe, en sodra die toestand van paaie in die gebied opgegradeer was, het Peggys Cove ook talle toeriste gelok. Die bevolking het lankal gekrimp, maar Peggys Cove is nog steeds 'n besige vissersdorp en 'n gewilde toeristebestemming.
Vuurtoring
wysig
As een van die mees besoekte plekke in Nova Scotia is Peggys Cove ook 'n eersterangse bestemming op die Vuurtoring-roete (Lighthouse Trail). Die dorp se beroemde vuurtoring is by die oostelike ingang tot St. Margaretsbaai opgerig en staan amptelik as die Peggys Point Lighthouse bekend.
Peggys Cove beskik oor 'n vuurtoring met die klassieke rooi en wit kleure wat nog steeds deur die Kanadese Kuswag gebruik word. Die vuurtoring is net suid van die dorp en sy inham op 'n uitgestrekte graniet-dagsoom by Peggys Point gebou.
Die eerste vuurtoring in Peggys Cove, 'n houthuis met 'n seinvuur op sy dak, is in 1868 opgerig. Die vuurtoringwagter het die seinvuur - 'n kerosienlamp wat deur middel van 'n katoptriese reflektor ('n silwerspieël) vergroot is - elke aand aangesteek en met die rooi lig die oostelike ingang tot St. Margaretsbaai gemarkeer. In 1914 is die ou toring deur die huidige agthoekige gebou vervang. Die nuwe vuurtoring is van beton en staal gemaak, maar hou by die agthoekige ontwerp van vroeëre vuurtorings wat gewoonlik van hout gebou was. Dit bereik 'n hoogte van 15 meter (50 voet). Die ou houttoring, wat as woning vir die vuurtoringwagter gedien het, is in 1954 deur die orkaan Edna beskadig en verwyder.
Die vuurtoring is in 1958 geoutomatiseer en het destyds 'n wit lig in plaas van die rooi een gekry. In die laat 1970's is die kleur se lig nog eens verander na groen. In sy laagste verdieping huisves die vuurtoring tans 'n poskantoor van Canada Post/Postes Canada wat tydens die somer as Peggys Cove se poskantoor dien. Besoekers kan hier hul briewe en poskaarte pos wat almal van 'n spesiale posstempel met 'n vuurtoring-motief voorsien word.