Pieter Toerien

Pieter Toerien (geb. 1945) is ’n Suid-Afrikaanse konsertbestuurder en teatereienaar. Hy was waarskynlik in die 1980's en 1990's die land se suksesvolste private impressario.

Pieter Toerien

Loopbaan

Toerien het sy deurbraak in die vermaakwêreld gemaak deur in 1965 op 20-jarige leeftyd Marlene Dietrich te nooi om Suid-Afrika te besoek. Hy het in die straat buite haar woonstel gesit totdat sy hom uit nuuskierigheid ingenooi het. Hy het in 1965 en weer in 1966 suksesvolle toere vir haar in Suid-Afrika gereël. Hy het later verskeie teaters besit, onder meer die Alhambra, André Huguenet en Montecasino-teater in Johannesburg en die Theatre on the Bay in Kaapstad.

In 1966 het hy meer drama begin aanbied en dikwels hele produksies van die Weseinde na Suid-Afrika gebring. Hy het vir sy eie produksies betaal en gesê dat hy komedie aanbied om minder kommersiële toneelstukke te kan bekostig.

Met Suid-Afrika se rigiede sensuur van die apartheidsjare is ’n hele paar van Toerien se produksies verbied. Toe die woord "gay" nog taboe was, het hy byvoorbeeld The Other Side of the Swamp opgevoer. Die skrywer, Royce Ryton, het self teenoor Eckard Rabe gespeel. Dit is ’n jaar lank opgevoer en het ’n Suid-Afrikaanse rekord gebreek.

In die 1980's het Toerien baie van Londen se meesterstukke hierheen gebring, soos Les Misérables, Cats, The Phantom of the Opera, The Sleeping Beauty on Ice, Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat en Jesus Christ Superstar, wat aanvanklik in Suid-Afrika verbied is as godslasterlik.

In 2006 het hy ’n rekord opgestel met Rob Becker se Defending the Caveman met die akteur Tim Plewman wat agt jaar lank aangebied is, met 1 500 vertonings van hierdie eenmanstuk. In 2007 het hy The Lion King aangebied in ’n nuwe teater wat spesiaal by Montecasino in Johannesburg gebou is.

In 1988 het hy die Fleur du Cap-prys gewen vir sy lewenslange bydrae tot die teater.

In 2005 ontvang Toerien die Erepenning vir Teaterbevordering van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns terwyl Pieter-Dirk Uys in dieselfde jaar die Erepenning vir Toneelkuns ontvang.

Verwysings

Hierdie artikel is merendeels vertaal uit die Engelse Wikipedia