Plesiadapis
Plesiadapis is 'n uitgestorwe soogdier in die orde van Plesiadapiformes, 'n sustergroep van die orde van Primate. Dit is sover bekend een van die oudste primaat-tipe soogdiere wat ongeveer 55-58 miljoen jaar gelede geleef het. Plesiadapis is die naamgewer en ook die bekendste spesie van hierdie orde.
Plesiadapis | |
---|---|
Fossiel van 'n P. cooki | |
Wetenskaplike klassifikasie | |
Koninkryk: | |
Filum: | |
Klas: | |
Orde: | |
Superfamilie: | |
Familie: | |
Genus: | †Plesiadapis Gervais, 1877
|
Tipespesie | |
†Plesiadapis tricuspidens | |
Spesies[2][3] | |
†Plesiadapis walbeckensis Russell, 1964 |
Plesiadapis het tydens die Paleoseen en Vroeë-Eoseen in Noord-Amerika en Wes-Europa voorgekom. Fossiele is in die Verenigde State van Amerika (Kalifornië, Colorado, Montana, North Dakota, Wyoming), Kanada (Alberta, Saskatchewan), Duitsland (Walbeck) en Frankryk (Cernay) gevind.
Plesiadapis was ongeveer 60-80 cm lank en het 2 kg geweeg. Dit het die bou van 'n eekhoring of boomspitsmuis met 'n lang snoet, oë aan die sykante van die kop, 'n lang stert en gekromde kloue in plaas van naels aan die tone gehad. Die kake en tande besit kenmerke van beide knaagdiere en primate. Die skelet vertoon ook ooreenkomste met die van primate. Die brein van Plesiadapis was baie klein in vergelyking met hierdie groep diere, hoewel dit wel intelligenter as die meeste van sy tydgenote was. Plesiadapis het beide op die grond en in bome geleef. As gevolg van sy gryphande en beweeglike arms was dit 'n uitstekende klimmer. Vrugte, blare en klein ongewerwelde diertjies was die belangrikste voedselbronne.
Die genus Plesiadapis omvat meer as tien spesies. Die Franse spesie Plesiadapis tricuspidens is een van die bekendste hiervan.
Verwysings
wysig- ↑ McKenna, M. C, and S. K. Bell (1997). Classification of Mammals Above the Species Level. Columbia University Press. ISBN 0-231-11012-X.
{{cite book}}
: AS1-onderhoud: meer as een naam (link) - ↑ Gingerich, P.D. (1976). "Cranial anatomy and evolution of early Tertiary Plesiadapidae (Mammalia, Primates)". University of Michigan Papers on Paleontology. 15: 1–141.
- ↑ Rose, K.D. (1981). "The Clarkforkian Land-Mammal Age and mammalian faunal composition across the Paleocene-Eocene boundary". University of Michigan Papers on Paleontology. 26: 1–197.