Polisomnografie

Polisomnografie (PSG), ’n soort slaapnavorsing, is ’n veelvoudige toets wat in die bestudering van slaap en as ’n diagnostiese tegniek in slaapmedisyne gebruik word. Die uitslag word ’n polisomnogram genoem en afgekort as PSG.

Elektroökulogramme vir die linkeroog (LEOG) en die regteroog (REOG) vir die tydperk van REM-slaap.

Tipe I-polisomnografie is ’n slaapstudie wat oornag uitgevoer word terwyl ’n persoon voortdurend gemonitor word. Dit is ’n omvattende vaslegging van die biofisiologiese veranderings wat gedurende slaap voorkom. Dit word meestal snags gedoen, wanneer die meeste mense slaap, maar sommige laboratoriums akkommodeer bedags mense wat nagskof werk of sirkadieseritmeslaapsteurings het. Die PSG monitor baie liggaamsfunksies gedurende slaap, insluitend breinaktiwiteit (EEG), oogbewegings (EOG), spieraktiwiteit (EMG) en hartritme (EKG).

Ná die identifisering van die slaapsteuring slaapapnee in die 1970's is asemhalingstoetse ingesluit. Polisomnografie sluit nie meer die toets van nagtelike penisswellings in vir die monitering van erektiele disfunksie nie, want na berig word kry alle manlike pasiënte ereksies tydens REM-slaap, ongeag die inhoud van hulle drome. Tipe II-IV-polisomnografie, tuistoetse sonder toesig, is ook moontlik.

Gewoonlik kan baie inligting verkry word met polisomnografie; ’n deel daarvan hou direk verband met slaap, soos slaapaanvangslatentheid, REM-slaapaanvangslatentheid, die hoeveelheid kere dat ’n mens wakker word gedurende die slaaptydperk, die totale slaapduur, en die persentasie en duur van elke slaapstadium. Daar is egter ook baie ander inligting wat nie direk met slaap te doen het nie, soos bewegings, asemhaling, en hartbloedvatparameters. Ander faktore, soos liggaamstemperatuur, kan ook gemeet word na gelang van die pasiënt of studie se behoeftes.

Skakels

• Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.