Pomare IV
Pomare IV of Pōmare IV (28 Februarie 1813 – 17 September 1877; volle naam ʻAimata Pōmare IV Vahine-o-Punuateraʻitua) was van 1827 tot 1877 die vierde monarg van die Koninkryk Tahiti. Sy was ook bekend as ʻAimata – "oog-eter", na aanleiding van die destydse gebruik dat die heerser die oog van ’n verslane vyand geëet het.
| Pomare IV | |
|---|---|
| Koningin | |
| |
| Koningin Pomare IV (Charles Giraud, Musée du quai Branly). | |
| Dinastie | Pomare |
| Bewind | 11 Januarie 1827 – 17 September 1877 |
| Volle naam | ʻAimata Pōmare IV Vahine-o-Punuateraʻitua |
| Gebore | 28 Februarie 1813 |
| Pare, Tahiti | |
| Gesterf | 17 September 1877 (op 64) |
| Koninklike paleis, Papeete, Tahiti | |
| Voorganger | Pomare III |
| Opvolger | Pomare V |
| Gade van | Tapoa II Ariʻifaʻaite |
| Kinders | O.a. Ariʻiaue Pomare V Teriʻimaevarua II Tamatoa V Punuariʻi Teriʻitapunui Teriʻitua Tuavira |
| Vader | Pomare II |
| Moeder | Teriʻitoʻoterai Tere-moe-moe |
Lewe wysig
Pomare IV was die dogter van Pomare II en sy tweede vrou, Teriʻitoʻoterai Tere-moe-moe. Sy het haar broer, Pomare III, ná sy dood opgevolg toe sy net 14 jaar oud was.
In 1843 het Frankryk Tahiti ’n protektoraat gemaak en ’n goewerneur in Papeete aangestel. Pomare het vergeefs teen Franse inmenging geveg en Engeland se beskerming gevra, en haarself toe na Raiatea verban uit protes.[1] Daarna het die bloedige Frans-Tahitiaanse Oorlog (1843 tot 1847) gevolg, wat elke koninkryk van die Geselskapseilande geraak het. Dit het geëindig toe die Tahitiaanse magte by die Fort van Fautaua verslaan is. Die Franse het nie die eiland geannekseer nie weens diplomatieke druk van Engeland en Tahiti en Moorea het ’n onafhanklike protektoraat gebly.[2][3]
Pomare IV het eindelik uit bannelingskap teruggekeer en tot met haar dood onder Franse administrasie regeer. Sy is in 1877 oorlede en is opgevolg deur haar seun, Pomare V, wat van 1877 tot 1880 regeer het.
Kinders wysig
In Desember 1822 het Pomare met die toekomstige koning Tapoa II van Tahaa en Bora Bora getrou. Hulle het nie kinders gehad nie en sy het die huwelik gerepudieer op grond daarvan dat hy steriel was.[4][5]
Sy is op 5 Desember 1832 met haar neef, Tenaniʻa Ariʻifaʻaite a Hiro, getroud.[6] By hom het sy 10 kinders gehad, onder andere Pomare V.
Verwysings wysig
- ↑ Patricia O'Brien "Think of Me as a Woman: Queen Pomare of Tahiti and Anglo- French Imperial Contest in the 1840s Pacific", Gender and History, Vol. 18 No. 1 April 2006: 108–129doi:10.1111/j.1468-0424.2006.00417.x
- ↑ Matt K. Matsuda (2005). "Society Islands: Tahitian Archives". Empire of Love: Histories of France and the Pacific. Oxford University Press. pp. 91–112. ISBN 0-19-516294-3.
- ↑ La guerre franco-tahitienne (1844–1846). Histoire de l'Assemblée de la Polynésie française
- ↑ Cuzent 1860, pp. 46-47.
- ↑ Mortimer 1838, pp. 379-382.
- ↑ Henry & Orsmond 1928, p. 249–250.
Bronne wysig
- Cuzent, Gilbert (1860). Îles de la société Tahiti. Impr. Thèze.
{{cite book}}: Ongeldige|ref=harv(hulp) - Mortimer, Favell Lee (1838). The Night of Toil: or, A Familiar Account of the Labors of the First Missionaries in the South Sea Islands (1 uitg.).
{{cite book}}: Ongeldige|ref=harv(hulp) - Henry, Teuira; Orsmond, John Muggridge (1928). Ancient Tahiti. Vol. 48. Bernice Pauahi Bishop Museum.
{{cite book}}: Ongeldige|ref=harv(hulp)
Eksterne skakels wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Pomare IV.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
