Remco Campert (29 Julie 1929 - 4 Julie 2022) was 'n Nederlandse skrywer, digter en rubriekskrywer.[1]

Campert onderteken 'n boek tydens 'n digtersgeleentheid ter viering van sy 80ste verjaardag

Vroeë Jare wysig

 
Campert in 1963

Remco Wouter Campert is gebore in Den Haag [2] as die seun van die skrywer en digter Jan Campert,[3] skrywer van die gedig De achttien dooden, en die aktrise Joekie Broedelet. Sy ouers se paaie het geskei toe hy drie jaar oud was, wat daartoe gelei het dat hy soms, afhangende van die omstandighede, saam met een van sy ouers, en soms saam met sy grootouers gewoon het. Sy vader het in 1943 in die Neuengamme konsentrasiekamp beswyk. Remco het daarna saam met sy moeder gewoon. Hulle het in 1945, na die einde van die Tweede Wêreldoorlog na Amsterdam teruggekeer, nadat hulle die voorafgaande drie jaar in die dorpie Epe in Nederland gewoon het.

Sy skryfwerk wysig

In Amsterdam het Remco sy sekondêre opvoeding aan die Amsterdamse Lyceum begin en soms artikels geskryf of strokiesprente geteken vir die skoolkoerant. Hy het weldra al hoe meer klasse begin oorslaan en sy tyd in bioskope, jazzklubs of kroeë verwyl. Hy het uiteindelik die skool verlaat sonder om te matrikuleer. Hy het saam met 'n skoolvriend, Rudy Kousbroek, die tydskrif Braak in Mei 1950 gestig. Tussen 1949 en 1952 het Remco strokiesprente vir die Nederlandse tydskrifte Mandrill en Het Parool geteken en in die 1970's vir die Haagse Post. In 1979 het hy strokieprente geteken vir NRC Handelsblad.[4]

Remco is in 1949 getroud met Freddie Rutgers, maar het vyf jaar later geskei. Om sy leefwyse te finansier het Remco kommersiële tekste of "jingles" geskryf en ook buitelandse literêre werke vertaal. Hy is later getroud met Fritzi ten Harmsen van der Beek (dogter van die strokiesprentkunstenaar Harmsen van der Beek) saam met wie hy tot 1957 gewoon het in Blaricum, toe hy terug is na Amsterdam. Hy het met sy tweede vrou geskei en in 1961 met Lucia van den Berg in die huwelik getree. Hulle het in 1964 na Antwerpen verhuis, maar Remco het twee jaar later na Amsterdam teruggekeer. Daar het hy die eienares van 'n kunsgalery (Deborah Wolf) ontmoet, saam met wie hy tot 1980 gewoon het.

Hy het hom meestal in die daaropvolgende jare stilgehou. Hy het sy situasie in 1994 soos volg beskryf tydens 'n onderhoud met Cees van Hoore van die koerant Nieuwsblad van het Noorden: "Ek verstik myself nie. Ek is my eie beste geselskap. Wanneer ek ook al saamleef met iemand anders, voel ek vir dae asof ek onderwater is. Om saam te wees is om tweemaal alleen te wees, en ek het dit nie nodig nie. Ek is meer as tevrede om gelukkig getroud te wees aan my loopbaan."

Teen die einde van die 1970's het hy baie min geskryf. Hy het aan die joernalis Jan Brokken van Haagse Post verduidelik: "Ek kon vir jare nie skryf nie. Ek het nie lus gevoel om te skryf nie. Ek het 'n fisieke viesheid teenoor skryf gevoel. Ek het daaroor gedink, maar ek was verlam deur twyfel."

In 1979 het hy met sy skryfwerk voortgegaan. Hy het Somberman se artikel in 1985 geskryf. Van 1989 tot 1995 het Remco in plaaslike- en oorsese teaters gespeel in 'n toneelstuk wat hy geskep het saam met Jan Mulder. In 1995 het hy sy blitsverkoper roman "Het leven is vurrukkulluk" op die radio voorgelees.

Nederlanders van die ouer generasies sal waarskynlik sy naam vereenselwig met "CaMu", die vennootskap tussen Remco Campert en Jan Mulder wat tussen 1995 en 2006 daaglikse voorbladrubrieke vir de Volkskrant geskryf het. Hierdie rubrieke is tradisioneel aan die einde van elke jaar gebundel in "CaMu ....: Het jaaroverzicht van Remco Campert en Jan Mulder".

Bibliografie wysig

  • 1950 Ten lessons with Timothy (gedigte).
  • 1951 Vogels vliegen toch (gedigte).
  • 1952 Een standbeeld opwinden (gedigte).
  • 1953 Berchtesgaden (gedigte).
  • 1953 Eendjes voeren (kortverhale).
  • 1955 Alle dagen feest (kortverhale).
  • 1955 Het huis waarin ik woonde (gedigte).
  • 1955 Met man en muis (gedigte).
  • 1956 Lodewijk Sebastiaan (kortverhale).
  • 1956 Van de wijs (kortverhale).
  • 1958 De jongen met het mes en andere verhalen (kortverhale).
  • 1959 Bij hoog en bij laag (gedigte).
  • 1960 Een ellendige nietsnut en andere verhalen (kortverhale).
  • 1961 Het leven is vurrukkulluk (roman).
  • 1962 Dit gebeurde overal (gedigte).
  • 1962 Het paard van Ome Loeks (kortverhale).
  • 1963 Liefdes schijnbewegingen : een leesboek (roman)
  • 1964 Nacht op de kale dwerg (kortverhale).
  • 1965 Het gangstermeisje (roman).
  • 1965 Hoera, hoera (gedigte).
  • 1968 Fabeltjes vertellen (kortverhale).
  • 1968 Mijn leven's liederen (gedigte).
  • 1968 Tjeempie! of Liesje in Luiletterland (roman).
  • 1969 'Hoe ik mijn verjaardag vierde (kortverhale).
  • 1970 Betere tijden (gedigte).
  • 1971 Campert Compleet (kortverhale).
  • 1972 James Dean en het verdriet (kortverhale).
  • 1974 Basta het toverkonijn (kortverhale).
  • 1974 Op reis (roman, geskryf saam met Willem Malsen).
  • 1976 Alle bundels gedichten (gedigte).
  • 1976 Luister goed naar wat ik verzwijg (gedagtes en filosofieë).
  • 1978 Waar is Remco Campert? (kortverhale).
  • 1979 Theater (gedigte).
  • 1980 Na de troonrede (kortverhale).
  • 1980 De tijden (roman).
  • 1982 Een beetje natuur (kortverhale).
  • 1983 De Harm & Miepje Kurk Story (roman).
  • 1983 Scènes in Hotel Morandi (gedigte).
  • 1984 Amsterdamse dagen (gedigte).
  • 1984 Drie vergeten gedichten (gedigte).
  • 1984 Kinderverhalen van Remco Campert (kortverhale vir kinders).
  • 1984 Wie doet de koningin? (kortverhale).
  • 1984 Zeven vrijheden (gedigte).
  • 1985 Somberman's actie (roman, Boekenweekgeskenk).
  • 1985 Somberman's maandag (roman).
  • 1985 Zijn hoofd verliezen (roman).
  • 1986 Collega's (gedigte).
  • 1986 Rustig (roman).
  • 1986 Tot zoens (kortverhale).
  • 1987 Eetlezen (rubrieke).
  • 1988 Een neger uit Mozambique : een keuze uit de gedichten (gedigte).
  • 1988 Toen ik je zag (Gedigte begelei deur fotos van Peter Dejong).
  • 1989 Zachtjes neerkomen (roman).
  • 1990 Gouden dagen (roman).
  • 1990 Graag gedaan (rubrieke en kortverhale).
  • 1991 Campert compleet vervolg : verhalen 1971–1991 (kortverhale).
  • 1991 Dansschoenen (roman).
  • 1992 Rechterschoenen (gedigte).
  • 1993 Het bijzettafeltje (rubrieke).
  • 1994 Fiebelekwinten (kortverhale, geskryf saam met Jan Mulder).
  • 1994 Restbeelden : notities van Izegrim (gedigte).
  • 1994 Straatfotografie (gedigte).
  • 1994 Vele kleintjes (rubrieke).
  • 1995 Dichter (gedigte).
  • 1995 Ohi, hoho, bang, bang, of Het lied van de vrijheid (roman).
  • 1996 De zomer van de zwarte jurkjes (rubrieke).
  • 1998 Een mooie jonge vriendin en andere belevenissen (kortverhale)
  • 2004 Een liefde in Parijs (roman).
  • 2006 Het satijnen hart (roman).
  • 2010 Om vijf uur in de middag (kortverhale).
  • 2013 Hôtel du Nord (roman)

Literêre pryse wysig

  • 1953 – Reina Prinsen Geerligs-prys vir Berchtesgaden
  • 1955 – Gedigtetoekenning van die stad van Amsterdam vir Gedicht met een moraal
  • 1956 – Jan Campert-prys vir Met man en muis en Het huis waarin ik woonde
  • 1958 – Anne Frank-prys vir Vogels vliegen toch
  • 1959 – Prosa toekenning van die stad van Amsterdam vir De jongen met het mes
  • 1960 – Toekenning van die Amsterdamse Kunsteraad vir De jongen met het mes
  • 1976 – P.C. Hooft-prys vir sy poëtiese werke
  • 1987 – Cestoda-toekenning
  • 2011 – Gouden Ganzenveer
  • 2015 – Prijs der Nederlandse Letteren[5]

Verwysings wysig

  1. "Remco Campert (poet) - Netherlands - Poetry International". www.poetryinternationalweb.net.
  2. "Author - Remco Campert - Letterenfonds". www.letterenfonds.nl (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 November 2019. Besoek op 1 April 2019.
  3. Remco Campert op webtuiste van die Berlynse Internasionale Literatuurfees
  4. "Remco Campert". lambiek.net (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 April 2019.
  5. "Prijs der Nederlandse Letteren naar Remco Campert" (in Nederlands). NOS. 8 Februarie 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Maart 2020. Besoek op 8 Februarie 2015.

Eksterne skakels wysig