Wikipedia

Rho Ophiuchi-wolkkompleks

Die Rho Ophiuchi-wolkkompleks is ’n donker newel van gas en stof wat 1° suid van die ster ρ Ophiuchi in die sterrebeeld Slangdraer lê. Op ’n afstand van 460 ligjare[3][4] is dit een van die naaste stervormende streke aan die Sonnestelsel.[5]

ρ Ophiuchi-wolkkompleks
Soort newel Donker
Sterrebeeld Slangdraer
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 16h 28m 06s[1]
Deklinasie -24° 32.5′[1]
Besonderhede
Afstand (ligjaar) 460
Skynbare grootte 4,5° × 6,5°[2]
Ander name
Ophiuchus- Molekulêre Wolk, Integral 691, XSS J16271-2423
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Eienskappe wysig

Die wolk strek oor 4,5° × 6,5° aan die hemelruim. Dit bestaan uit twee hoofstreke van digte gas en stof. Die eerste streek bestaan uit ’n stervormende wolk (L1688) en twee filamente (L1709 en L1755), terwyl die tweede een ’n stervormende streek (L1689) en een filament (L1712–L1729) bevat. Hierdie filamente is van 32,6 tot 57 ligjare lank en kan so smal as 0,8 ligjare wees. Van die strukture in die kompleks lyk of hulle veroorsaak is deur ’n skokfront wat uit die rigting van die naburige Scorpius-Centaurus-sterassosiasie deur die wolke beweeg het.[2]

Temperature in die wolke wissel van 13 tot 22 kelvin (K), en daar is sowat 3 000 keer soveel materiaal as in die Son. Meer as die helfte van die kompleks se massa is om die wolk L1688 gekonsentreer en dit is die aktiefste stervormende streek.[2] Daar is ook infrarooibronne in die kompleks:[6] Altesaam 425 is naby die L1688-wolk waargeneem. Hulle is vermoedelik jong stervoorwerpe, onder meer 16 wat as protosterre geklassifiseer is, 123 as T Tauri-sterre met digte ringe en 77 as swakker T Tauri-sterre met dunner ringe.[3] Die sterre van die laaste twee kategorieë is na raming tussen 100 000 en ’n miljoen jaar oud.[7]

Die eerste bruindwerg wat in ’n stervormende gebied geïdentifiseer is, Rho Oph J162349.8-242601, lê in die kompleks.[8] Een van die oudste voorwerpe aan die rand van die hoofstervormingsgebied is ’n sterring van sowat 300 AE breed met sowat twee keer die massa van Jupiter. Die miljoen jaar oue ster in die middel van die ring het ’n temperatuur van 3 000 K en is sowat 0,4 keer so helder as die Son.[9]

Galery wysig

  •  
    Die jong ster 2MASS J16281370-2431391, wat deur ’n ring van gas en stof omring word.[10]
  •  
    Jong sterre in die kompleks (nie hul regte kleur nie).
  •  
    ’n Beeld in sigbare lig van die kleurryke newelagtigheid om die kompleks.
  •  
    Die dubbelsterstelsel Rho Ophiuchi.

Verwysings wysig

  1. ↑ 1,0 1,1 "RHO OPH REGION -- Molecular Cloud". SIMBAD. Centre de Données astronomiques de Strasbourg. Besoek op 24 Oktober 2009.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Loren, Robert B. (15 Maart 1989). "The cobwebs of Ophiuchus. I – Strands of (C-13)O – The mass distribution". Astrophysical Journal, Deel 1. 338: 902–924. Bibcode:1989ApJ...338..902L. doi:10.1086/167244.
  3. ↑ 3,0 3,1 Bontemps, S.; et al. (Junie 2001). "ISOCAM observations of the rho Ophiuchi cloud: Luminosity and mass functions of the pre-main sequence embedded cluster". Astronomy and Astrophysics. 372: 173–194. arXiv:astro-ph/0103373. Bibcode:2001A&A...372..173B. doi:10.1051/0004-6361:20010474.
  4. ↑ Mamajek, E.E. (2008). "On the distance to the Ophiuchus star-forming region". Astronomische Nachrichten. 329: 10–14. arXiv:0709.0505. Bibcode:2008AN....329...10M. doi:10.1002/asna.200710827.
  5. ↑ "Young Stars in Their Baby Blanket of Dust". Spitzer Multimedia Features (in Engels). Nasa. 2 November 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Februarie 2020. Besoek op 24 Oktober 2009.
  6. ↑ Wilking, B.A.; Lada, C.J. (15 November 1983). "The discovery of new embedded sources in the centrally condensed core of the Rho Ophiuchi dark cloud – The formation of a bound cluster". Astrophysical Journal, Deel 1. 274: 698–716. Bibcode:1983ApJ...274..698W. doi:10.1086/161482.
  7. ↑ Luhman, K.L.; Rieke, G.H. (November 1999). "Low-Mass Star Formation and the Initial Mass Function in the ρ Ophiuchi Cloud Core". The Astrophysical Journal. 525 (1): 440–465. arXiv:astro-ph/9905286. Bibcode:1999ApJ...525..440L. doi:10.1086/307891.
  8. ↑ Martín, E.L. (2001). Hugh R.A. Jones; Iain A. Steele (reds.). Spectroscopy of Young Brown Dwarfs and Isolated Planetary Mass Objects. Springer. pp. 153–167. ISBN 3-540-42353-2. {{cite book}}: Onbekende parameter |booktitle= geïgnoreer (hulp)
  9. ↑ Grosso, Nicolas (7 Mei 2002). "Infrared Images of an Infant Solar System". Press Releases (in Engels). European Southern Observatory. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Desember 2019. Besoek op 25 Oktober 2009.
  10. ↑ "The Deep-Frozen Flying Saucer" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Julie 2019. Besoek op 8 Februarie 2016.

Eksterne skakels wysig

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Rho_Ophiuchi-wolkkompleks&oldid=2213681"