Schmarrn

Die Duitse term Schmarrn (in Suid-Duitse dialekte oorgelewer vanaf die 16de eeu en verwant aan schmieren "smeer"; in die Swabiese en Badiese kookkuns ook Kratzete genoem) verwys na bepaalde meelkosdisse in die Beierse en Oostenrykse kookkuns waar 'n deegmassa tydens die bereiding met 'n lepel of ander kookwerktuig in klein stukkies getrek en vermeng word.

Weichselschmarrn mit Kirschen, 'n soort meelkos met kersies

Meestal word die term vir soet meelkosdisse gebruik waarvan die bekendste variante Kaiserschmarrn ('n soort pannekoek wat met pruime bedien word), Semmelschmarrn (afgelei van die Suid-Duitse term vir rolletjie, Semmel, bestaande uit rolletjies wat in dun snye gesny word) en Grießschmarrn (wat van koringgriesmeel berei word) is. 'n Souterige uitsondering is Kartoffelschmarrn wat van aartappels berei en as bykos vir vleisgeregte bedien word.

In die omgangstaal word Schmarrn ook as sinoniem vir "onsin" gebruik.