Pous Martinus IV

Martinus IV was die 189ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk van 1281 tot 1285 na 'n sedis vacatio van ses maande.

Pous Martinus IV
Geboortenaam	Simon de Brion
Pontifikaat begin	22 Februarie 1281
Pontifikaat eindig	28 Maart 1285
Voorganger	Nicolaas III
Opvolger	Honorius IV
Gebore	± 1210 Montpensier, Frankryk
Sterf	28 Maart 1285 Perugia, Italië
Ander pouse genaamd Martinus

Biografie

Pous Martinus IV is gebore as Simon de Brion (ook Simon de Brie) na 1210 in Montpensier, Frankryk, die seun van Jean, sieur van Brion. Hy begin studeer aan die universiteit van Parys en later studeer hy regte aan die universiteite van Padua en Bologna. In 1238 word hy kannunnik in St. Quentin en van 1248 tot 1259 is hy verbonde aan die katedraal van Rouen waar hy aartsdeken word. In 1259 stel koning Lodewyk IX hom aan as kanselier van Frankryk. Pous Urbanus IV stel hom aan as kardinaal-priester met die titel van St. Cecilia in 1261. Simon word pouslike legaat in Frankryk onder Pous Clemens IV van 1264 tot 1269 en weer onder Pous Gregorius X van 1274 tot 1279. Tydens die tyd word hy 'n groot aanhanger van Karel van Anjou. Ses maande na die dood van Pous Nicolaas III in 1280 gryp Karel in in die pousverkiesing deur twee Italiaanse kardinale wat die verkiesing vertraag het, gevange te neem. Op 22 Februarie 1281 word Simon eenparig verkies en hy neem die naam Pous Martinus IV aan. Hy regeer tot sy dood op 28 Maart 1285. Hy word opgevolg deur Pous Honorius IV. Die vorige pous met die naam Martinus was Pous Martinus I. Daar was egter verwarring oor die telling weens pouse Marinus II en Marinus III. Simon het toe Martinus IV geword. Die naam ‘Martinus’ beteken 'aan (die Romeinse god) Mars gewy'.

Pontifikaat

Omdat Viterbo onder 'n interdik geplaas is oor die gevangeneming van die Italiaanse kardinale en Rome nie die gehate Fransman wou aanvaar nie, is Pous Martinus IV gekroon in Orvieto op 23 Maart 1281.

Die pous was heeltemal afhanklik van Karel van Anjou. Hy maak Karel 'n senator van Rome en op Karel se aandrang ekskommunikeer hy die Bisantynse keiser Michael VIII Palaeologus. Dit het die skeuring in die kerk wat tydelik bygelê was deur die tweede konsilie van Lyon, weer vererger.

Op 31 Maart 1282 word Karel se bewind omver gewerp deur die geweldadige volksopstand wat bekend staan as die Sisiliaanse Vespers. Die Sisiliane het Peter III van Aragon as hulle koning gekies en soek pouslike goedkeuring. Hulle wil selfs Sisilië weer as 'n pouslike vasalstaat erken. Karel het egter sy greep op die pous behou en Martinus het Peter geëkskommunikeer op 21 Maart 1282, sy koninkryk van Aragon verbeurd verklaar en probeer om 'n kruistog teen hom te organiseer. Van dit alles het niks gekom nie.

Toe Karel in 1285 sterf, kan die pous nie langer in Rome bly nie. Hy vertrek na Perugia waar hy op 28 Maart 1285 sterf.

Pous Martinus IV het Benedetto Gaetano as kardinaal aan gestel. Benedetto word later die berugte Pous Bonifatius VIII.

Bibliografie

• Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0300091656.
• Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0500017980.

Eksterne skakels

Wikisource

Die Engelse Wikisource bevat bronmateriaal oor hierdie onderwerp onder die titel:

Catholic Encyclopedia (1913)/Pope Martin IV

• CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)

• CF Inskrywing in die Catholic Forum (Engels)

• BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
• PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)

Nota

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.

Opvolging

Voorafgegaan deur Nicolaas III

Pous (Pontifex Maximus) 1281 – 1285

Opgevolg deur Honorius IV