Sinksilikaat

Wikimedia dubbelsinnigheidsblad

Sinksilikaat is 'n sout van sink en kieselsuur.

Eienskappe

Algemeen

Naam Sinksilikaat
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule Zn2SiO4
Molêre massa
CAS-nommer
Fasegedrag  
Selkonstantes a=1394,8(2)pm; c=931,5(2)pm; Z=18; [1]  
Ruimtegroep R3  
Strukturbericht S1₃
Smeltpunt 1512 °C[2]
Kookpunt
Digtheid 4,103[2]
Oplosbaarheid onoplosbaar 
Hardheid 5,5 (Mohs)[2]

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Dit is 'n ortosilikaat.

Dit kom in die natuur as die mineraal wilemiet voor.

Kristalstruktuur

wysig

Dit kristalliseer in die romboëdriese (trigonale) phenakiet-struktuur.[1] (S13 in die strukturbericht-klassifikasie.

Dit bevat ZnO4-tetraëders en orto- of nesosilikaattetraëders (SiO4). Die Si-O-bindingslengtes is 162,8(3), 162,9(3), 163,8(3) en 164,3(3) pm.[1]

Chemiese eienskappe

wysig

Sinksilikaat kan uit sinkoksied en silikondioksied verkry word deur goed gemengde poeiers van die twee stowwe in 'n inerte atmosfeer te verhit tot bo die smeltpunt van die silikaat (1512 °C). Verhitting moet vinnig wees om verdamping van die sinkoksied te voorkom.[2]

 

Dit is oplosbaar in 20% HF en ontbind met HCl.[2]

Verwysings

wysig
  1. 1,0 1,1 1,2 Klaska, K.-.-H., Eck, J.C., Pohl, D. (1978). "New investigation of willemite". Acta Cryst. B,. 34: 3324–3325. doi:10.1107/S0567740878010778.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: ekstra leestekens (link) AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 F. Wagenknecht. R. Juza; Georg Bauer (1963). Handbook of preparative inorganic chemistry. New York; London: Academic press. p. 1089.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)