Skrabbel

Skrabbel is 'n tekening wat gemaak word terwyl 'n persoon se aandag elders is. Skrabbel is eenvoudige tekeninge wat 'n ander konkrete betekenis kan verteenwoordig of dalk net uit lukrake, abstrakte lyne bestaan, sonder om die pen/potlood van die papier te lig, wat dan as "skribbel" bekend staan.

Skrabbel tekening deur Luise von Mecklenburg-Strelitz, Koningin van Pruise, c. 1795

Skrabbel en krap word dikwels geassosieer met jong kinders en kleuters, omdat hul gebrek aan hand-oog koördinasie en hul brein wat nog in die ontwikkelingsfase is, is dit vir hulle moeilik om binne die lyne in te kleur van 'n kunswerk. Ten spyte hiervan, is dit nie ongewoon om te sien dat volwassenes dit ook doen nie, dit kan joviaal gedoen word of uit blote verveling.

Tipiese voorbeelde van skrabbel kan gevind word in skoolkinders se huiswerkboeke/notaboeke, dikwels in die kantlyne, deur studente wat dagdroom of belangstelling in die les wat aangebied word verloor. Ander algemene voorbeelde van skrabbel kom voor tydens 'n lang telefoongesprek, wanneer daar 'n pen en papier beskikbaar is.

Populêre vorme van skrabbels sluit spotprent weergawes in van onderwysers of maats in 'n skool, bekende televisie - of komiese karakters, fiktiewe wesens, landskappe, geometriese vorms, patrone, teksture en falliese tonele. Die meeste mense wat skrabbel, herhaal gewoonlik dieselfde vorm of tipe prent regdeur hul lewens.

Etimologie

Die Engelse woorddoodle het die eerste keer verskyn in die vroeë 17de eeu, wat dwaas of onnosel beteken het. Dit kan ook spruit uit die Duitse Dudeltopf of Dudeldop, wat dwaas beteken. Dit is ook die oorsprong van die vroeë agtiende eeuse werkwoord to doodle, wat beteken "om vir die gek gehou te word". Die moderne betekenis het na vore gekom as 'n term vir 'n politikus wat niks op kantoor doen nie te konste van ander. Dit het uiteindelik gelei tot die meer algemene werkwoord "to doodle", beteken om niks te doen nie.

In die finale hofsaal toneel van die 1936 film Mr. Deeds Goes to Town, verduidelik die hoofkarakter die konsep van "doodling" aan 'n regter wat nie vertroud is met die woord nie. Hy het gesê: "Mense teken die mees idiotiese prentjies wanneer hulle dink." Die karakter, wat vanaf 'n fiktiewe dorp in gereis het in Vermont, beskryf die woord doodler as "'n naam wat ons by die huis opgemaak het" vir die mense wat maak "geklikke ontwerpe" op papier maak wanneer hul gedagtes elders is.

Die betekenis "dwaas, onnosel" is die intensie van die liedjie met titel "Yankee Doodle", oorspronklik gesing deur die Britse koloniale troepe gedurende die Amerikaanse Onafhanklikheidsoorlog.

Uitwerking op geheue

Volgens 'n studie wat in die vaktydskrif, Applied Cognitive Psychology, gepubliseer is kan skrabbel 'n persoon se geheue verleng deur genoeg energie te spandeer om tred te hou, maar om nie fokus te verloor en te begin dagdroom nie. Om te dagdroom vereis baie krag van die brein om inligting te prosesseer. So, dit dien as 'n bemiddelaar tussen die spektrum van om te veel te dink en om te min te fokus en die help 'n persoon om op die huidige situasie te fokus. Die studie is gedoen deur Professor Jackie Andrade, van die Skool van Sielkunde aan die Universiteit van Plymouth, wat berig dat mense wat skrabbel 7.5 dele van die inligting (uit 'n totaal van 16) kon herroep, die groep mense wat nie geskrabbel het nie, kon slegs 5.8 dele van die inligting wat aan hulle gegee is herroep.

Skrabbel het ook 'n positiewe uitwerking op die menslike begrip. Die skep van visuele uitbeeldings van inligting, gee 'n dieper begrip van die materiaal wat aangeleer word. Wanneer 'n persoon skrabbel, is daar kontak met neurologiese bane in die brein en die manier hoe inligting ingeneem word, gaan deur 'n effektiewe siftingsproses vir die stoor van noodsaaklike inligting. Daarom word skrabbel ook aangewend as 'n effektiewe studiemetode.

As 'n terapeutiese toestel

Skrabbel kan as 'n tegniek gebruik word om spanning te verlig. Dit is soortgelyk aan ander motoriese aktiwiteite soos om te vroetel of om tempo aan te pas, wat ook gebruik word om spanning te verlig. Volgens 'n oorsig van meer as 9 000 ingediende skrabbel tekeninge, het byna twee derdes van die respondente aangedui dat hulle skrabbel as hulle in 'n gespanne of rustelose toestand verkeer en dat skrabbel daardie gevoelens verminder. Wetenskaplikes glo dat die spanningsverligtings eienskappe van skrabbel lê in die manier hoe skrabbel se netwerk versterk. Skrabbel word dikwels gebruik in kuns terapie, om gebruikers toe te laat om hul tempo te verlaag, te fokus en om van oortollige spanning ontslae te raak.

Noemenswaardige skrabbelaars

'n Tipiese bladsy van Poesjkin se manuskrip

Alexander Pushkin se notaboeke is bekend vir hul oorvloed van marginale skrabbels, wat onder andere sketse van vriende se profiele en hande en voete insluit. Hierdie notaboeke is beskou as 'n werk van kuns in hul eie reg. Volle uitgawes van Poesjkin se skrabbels is onderneem op verskeie geleenthede. Sommige van Poesjkin se skrabbels is geanimeer deur Andrei Khrzhanovsky en Yuriy Norshteyn in die 1987 film My Favourite Time.

Ander noemenswaardige literêre skrabbelaars sluit in: Samuel Beckett; die digter en dokter John Keats, wat geskrabbel het in die kantlyne van sy mediese notas; Sylvia Plath; en die nobelpryswenner (in Letterkunde, 1913) digter Rabindranath Tagore, wat talle skrabbels in sy manuskrip het.

Wiskundige Stanislaw Ulam het die Ulam spiraal vir die visualisering van priemgetalle ontwikkel terwyl hy besig was om te skrabbel, tydens 'n vervelige aanbieding by 'n wiskunde-konferensie.

Baie Amerikaanse Presidente, insluitend Thomas Jefferson, Ronald Reagan, en Bill Clinton, is bekend daarvoor om te skrabbel tydens vergaderings.

Sommige skrabbels en tekeninge kan gevind word in notaboeke van Leonardo da Vinci.

Verdere verwysings

• Doodle (drawing) in Encyclopædia Britannica
• Brown, Sunni. "Doodlers, unite!". ted.com. Besoek op 23 September 2011.
• "Doodling As A Creative Process". Enchantedmind.com. Besoek op 10 Junie 2011.
• Gardner, M. (March 1964). "Mathematical Games: The Remarkable Lore of the Prime Number". Scientific American. 210: 120–128. doi:10.1038/scientificamerican0364-120.CS1 maint: ref=harv (link)
• Gombrich, E. H. (1999). "Pleasures of Boredom: Four Centuries of Doodles". The Uses of Images. London: Phaidon. pp. 212–225.
• Hanusiak, Xenia (6 Oktober 2009). "The lost art of doodling". Smh.com.au. Besoek op 10 Junie 2011.
• Malchiodi, Cathy (January 13, 2014). "Doodling Your Way to a More Mindful Life". Psychology Today. Retrieved March 15, 2015.
• Spiegel, Alix (12 Maart 2009). "Bored? Try Doodling To Keep The Brain On Task". NPR.org. Besoek op 10 Junie 2011.