Eben Dönges: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
Morne (besprekings | bydraes)
Lyn 55:
[[Lêer:Suid-Afrikaanse kabinet 1958.jpg|thumb|regs|300px|Die Suid-Afrikaase kabinet in 1958. Voor: dr. [[Eben Dönges]], [[Paul Sauer]], dr. [[Hendrik Verwoerd]], dr. [[E.G. Jansen]], adv. [[C.R. Swart]], adv. [[Eric Louw]]. Agter: J.J. Serfontein, M.D.C. de Wet, dr. A.J.R. van Rhijn, sen. [[Jan de Klerk]], [[Ben Schoeman]], [[PK le Roux]], adv. F.C. Erasmus en [[Tom Naudé]].]]
 
Benewens sy dubbele redaksionele betrokkenheid is hy ook in 1924 in [[Pretoria]] tot die Transvaalse balie toegelaat en nadat hy sy werk by ''[[Die Burger]]'' laat vaarbedank het, is hy in 1927 ook tot die Kaapse balie toegelaat. Van 1929 tot 1939 het hy as deeltydse regsadviseur vir die Kaapse Provinsiale Administrasie opgetree, hoewel hy reeds in 1937 tot die Vrystaatse Afdeling van die Hooggeregshof toegelaat is. In 1939 het hy senior advocaatadvokaat geword en tot 1948 gepraktiseer. Hy was een van enkele Suid-Afrikaners wat ’n saak voor die Geheime Raad in Londen behartig het. Tesame met sy regswerk was hy ook deeltijdsedeeltydse lektor in die regte aan die [[Universiteit van Stellenbosch]], waar hy die uitleg van wette gedoseerdgedoseer het en gespesialiseer het in die maatskappyreg.
 
Tydens die politieke samesmelting in 1934 tussen genls. [[J.B.M. Hertzog]] en [[J.C. Smuts]] het hy die leiding van dr. [[D.F. Malan]] gevolg en met die [[Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1938|algemene verkiesing in 1938]] die NP as kandidaat vir [[Hoopstad (kiesafdeling)|Hoopstad]] verteenwoordig, maar met 402 stemmenstemme teen J.H. Viljoen van die [[Verenigde Party|VP]] verloor.
 
Dönges was betrokke by verskeie aspekte van die politieke woelinge gedurende die [[Tweede Wêreldoorlog]]. Hy was onder meer lid van ’n kommissie wat deur die [[Afrikaner-Broederbond|AB]] aangewys is en onder voorsitterskap van prof. L.J. du Plessis op 4 November 1939 byeengekom het om ’n konsepgrondwet vir ’n toekomstige republiek op te stel. Die dokument het later groot spanning tussen die AB, die [[Herenigde Nasionale Party]] (Volksparty) en die [[Ossewa-Brandwag]] (OB) tot gevolg gehad.

In 1941, na die uittrede van Hertzog en [[N.C. Havenga]] uit die politiek, het Dönges as kandidaat van die HNP in [[Fauresmith (kiesafdeling)|Fauresmith]] (Havenga se setel) gestaan en P.P. Swanepoel van die [[Afrikanerparty]] (AP) beslissend met 1 580 stemme verslaan. In 1943 het hy teen twee kandidate gewen met ’n meerderheid van 2 028 stemme. As parlementariër in die opposisiebanke het Dönges vinnig opgang gemaak en hom onderskei as die HNP se hoofwoordvoerder oor finansies en geldsake. Hy het ook ’n belangrike bydrae totin gekose komitees gelewer, soos die een wat ondersoek ingestel het na die ‘Duitse"Duitse dokumente’dokumente" en die Denk-geval en gehandel het oor kontak tussen Nasionaaldenkendes in Suid-Afrika en Duitsland tydens die Tweede Wêreldoorlog.
 
:{| class="wikitable"