NG gemeente Bethulie: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes) No edit summary |
Morne (besprekings | bydraes) |
||
Lyn 22:
==Eerste predikante==
Die eerste leraar was ds. J.H. Cloete, wat op [[26 Maart]] [[1868]] hier bevestig is. Die pastorie op 'n ruim perseel is deur hom in 1871 voltooi. Ná 'n dienstyd van vier jaar en ses maande neem ds. Cloete op [[16 September]] [[1872]] sy ontslag. In sy plek word ds. [[Johannes Gerhardus Olivier|J.G. Olivier]] van [[Franschhoek]] beroep en in April 1873 bevestig.
Nie net in sy eie gemeente nie, maar ook in buurgemeentes in die Vrystaat en die [[Kaapkolonie]], was ds. Olivier vir baie tot seën met sy ernstige preke. Hy het homself nooit ontsien nie; wanneer iets vir die Here gedoen kon word, was hy altyd gereed. 'n Kollega, wat baie vir hom gevoel het en gemerk het dat prediking saans baie nadelig vir sy gestel was, het met hom gepraat oor die noodsaaklikheid dat hy homself meer in ag moes neem. Ds. Olivier het hom die staaltjie vertel van die predikant wie se dokter hom gewaarsku het dat hy net nog skaars drie jaar sou lewe as hy so met sy werk sou volhou. Die leraar wou by die predikant weet hoe lank hy sou lewe as hy sou ophou werk, waarop die leraar geantwoord het dat hy dan miskien nog ses jaar sou kon lewe. "Wel," het die leraar aan die dokter gesê, "ik verkies liever drie jaren te werken en dan henen te gaan." Ds. Olivier het bygevoeg: "En dit is ook mijn gevoelen."
So hoog is sy dienste waardeer dat hy nieteenstaande sy swak gestel, dikwels vereer is met beroepe na ander en selfs groter gemeentes. Een hiervan was sy eerste gemeente, Franschhoek, maar ook daarheen het hy die beroep bedank. Toe hy oorlede is, het hy juis onder beroep gestaan na die [[NG gemeente Steynsburg|gemeente Steynsburg]] in die Noordoos-Kaap. Hy is drie maal verkies as moderator van die Algemene Kerkvergadering van die Oranje-Vrystaat, en ten tyde van sy dood het hy juis weer dié amp beklee. Die sinode se beraadslaging het hy deurgaans met beslistheid en waardigheid gelei. Die opening van die Sinode van Mei 1884 op [[Bloemfontein]] was 'n besonderse geleentheid, want die kansel en moderatorstoel is, ter herinnering aan die verlies wat die kerk gely het, met 'n roufloers beklee. Agterna het een van die Sinodegangers getuig: "Die hart van die broeders het gevoel, en die routekens het verkondig, dat die moderator van die vorige Sinode nie meer onder ons was nie. Hy het sy rus ingegaan, en tog het ons gevoel asof sy gees oor ons gesweef het. Terwyl daar droefheid was oor die swaar verlies wat ons gely het, het ons God gedank dat Hy sy dienskneg so lank vir sy kerk gespaar het en sy werk tot so 'n groot seën gemaak het."
Op Saterdag [[8 Maart]] [[1884]] het ds. [[Colin McKenzie Fraser|Colin Fraser jr.]] van [[Philippolis]] af oorgekom om die volgende dag se dienste op Bethulie waar te neem. Hy was bly om ds. Olivier in 'n redelike goeie toestand aan te tref en hulle kon nog op die Saterdag en Sondag ernstig gesprek voer oor die gemeente, die Kerk, die aanstaande Sinode (Mei 1884) en "die nodigheid van reinheid in die lewe van 'n dienskneg van die Here". Die laaste Sondagaand van sy lewe het ds. Olivier besonder goed gevoel. Halfelf het hy na sy kamer gegaan en daar nog saam met sy gade die toe so toepaslike Ps. 23 gelees: "De Heer is mijn Herder, al ging ik ook in een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vreezen, want Gij zijt met mij." Nadat hulle saam gebid het, het hy ingesluimer en goed gerus tot 10 minute voor drie toe die hoes, wat die noodlottige en laaste bloedstorting tot gevolg gehad het, hom wakker gemaak het. Sy kollega ds. Fraser en die dokter was spoedig aan sy sy, maar die laaste uur het aangebreek. Die laaste worsteling was spoedig verby en so het hy ontslaap om halfvier die oggend van 10 Maart 1884 in die 41ste jaar van sy lewe, stil en sag in sy Verlosser. In hom het die gemeente 'n "getroue en dierbare" herder verloor en die Kerk in die Vrystaat "een van haar beste leraars en steunpilare".
Ds. Olivier se begrafnis het plaasgevind op Dinsdag [[11 Maart]] op [[Bethulie]]. Behalwe die hele gemeente van Bethulie, het lidmate van omliggende gemeentes in aansiienlike getalle opgekom. Die leraars van [[NG gemeente Edenburg|Edenburg]], [[NG gemeente Rouxville|Rouxville]], [[NG gemeente Colesberg|Colesberg]] en [[NG gemeente Venterstad|Venterstad]] asook die leraar van die [[Gereformeerde gemeente Bethulie]] en ds. Venter was ook teenwoordig. Die plegtige verrigtinge het uit die huis begin met die sing van Gesang 21:4: "Diepe wijzheid zijn uw paden", en 'n ernstige gebed deur ds. [[Andries Adrian Louw Albertyn|A.A.L. Albertyn]] van Rouxville.
Ds. Olivier se oorskot het eers in die kerkhof gerus, maar die kerkraad het besluit, sodra die nuwe kerk gebou is, waarvoor ds. Olivier by die £7 000 ingesamel het, sal 'n graf gebou en van 'n ringmuur voorsien word en dat die graf van "een sierlijke graftombe met gepast opschrift te zijner nagedachtenis" opgerig sou word.
As ds. Olivier se opvolger word ds. J.J.T. Marquard beroep en op [[21 Mei]] [[1885]] bevestig. Dié bekwame leraar dit die werk van sy voorganger met ywer voort en arbei nege jaar lank met merkbare seën. Onder sy leiding word 'n sierlike kerk gebou, waarvan die hoeksteen in 1886 deur pres. [[J.H. Brand]] gelê word en in Julie 1887 sonder skuld ingewy word teen 'n koste van sowat £7 500.
| |||