Dieselenjins het stadig maar seker treine aangedryf deur [[stoomenjin]]s vervang, na soosmate die vervaardiging en operasionele doeltreffendheid van dieselenjins goedkoper geword het om te bedryf. Ten spyte daarvan dat die aanvanklike koste van dieselenjins hoog is, was stoomlokomotiewe slegs vir spesifieke spoorwegroetes ontwerp en, as sodanig, was dit moeilik om 'n goeie ekonomiese skaal te bereik. Hoewel meer kompleks om te produseer, met 'n veeleisende vervaardigingstoleransie van 0,0025 mm vir diesel, in vergelyking met 0,25 mm vir stoom, is diesellokomotiewe se deleonderdele meer bevorderlik vir massaproduksie.
Die stoomenjinvervaardiger ''Baldwin'' het byna vyfhonderd stoommodelle in sy fleur geproduseer, terwyl ''EMD'' minder as tien dieselrasse kon aangebiedaanbied.
