William Wallace: Verskil tussen weergawes

Wallace ontduik gevangenskap tot 5 Augustus 1305, waarna John de Menteith, 'n Skotse ridder wat lojaal aan Eduard was, hom op Robroyston naby [[Glasgow]] aan Engelse soldate uitlewer. Wallace is na [[Paleis van Westminster|Westminster]] in [[Londen]] geneem, waar hy virweens [[hoogverraad]] aangekla is. Hy antwoord die aanklag met die woorde: "Ek kan nie verraad teenoor Eduard pleeg nie, omdat ek nie een van sy onderdane is nie". Wallace is egter skuldig bevind.

NaNá die verhoor is Wallace op 23 Augustus 1305 uit die saal geneem, kaal uitgetrek, en agter 'n perd deur die stad na gesleep. Hy is daarna gehang en gevierdeel (in 4 dele gekap of uitmekaargetrek), die wreedste teregstelling volgens die destydse Engelse reg. Dit beteken dat hy gehang is om te wurg, maar afgehaal is terwyl hy nog gelewe het. Sy liggaam is daarna oopgesny en sy ingewande is voor hom verbrand. Daarna is hy onthoof en sy liggaam in vier dele gekap. Sy hoof is in teer gedoop en bo London Bridge geplaas. Dit is later saam met die koppe van broers John en Simon Fraser, wat kollegas van Wallace was, uitgestal. Wallace se ledemate is afsonderlik in [[Newcastle upon Tyne]], Berwick-upon-Tweed, Stirling en [[Aberdeen, Skotland|Aberdeen]] ten toon gesteltentoongestel.

In die rolprent Braveheart (1995), oor die brutale onafhanklikheidsoorlog van die Skotte in die 13de eeu teen die Engelse, vertolk [[Mel Gibson]] die rol van William Wallace. Hy was die regisseur en vervaardiger van die rolprent gewees. Die film bied 'n geromantiseerde weergawe van die gedig ''The Acts and Deeds of Sir William Wallace, Knight of Elderslie'', geskryf deur die 15de-eeuse musikant, Blind Harry. Die gedig is op sy beurt gebaseer op die lewensverhaal van William Wallace. Sir William Wallace was nie, soos in die film beweer word, 'n boer van lae stand nie, maar was van adellike afkoms gewees.