NG gemeente Johannesburg-Oos: Verskil tussen weergawes

 

==Maatskaplike omstandighede==

Dit het net mooi vyftig jaar geduur voor die NG Kerk in Johannesburg 'n gekoördineerde en noemenswaardige poging aangewend het om tot die redding te kom van stedelike Afrikaners wat in groot armoede en materiële ellende verkeer het. In 1937 stig die Nederduitse Hervormde of Gereformeerde Kerk (soos die NG Kerk in die Transvaal tot 1957 bekendgestaan het) die [[Randse Armsorgraad]]. In 1944 was daar 7 824 gesinne as hulpbehoewend by die raad aangeteken en dit was toe reeds die grootste welsynsinstansie aan die Rand. Die maatskaplike omstandighede van die Goudstadse Afrikaners het geleidelik na die [[Tweede Wêreldoorlog]] verbeter toe toenemende industrialisering in die gebied wat vandag as Gauteng bekendstaan en beter opleiding vir Afrikaners die ergste probleme met armoede, behuising en werkloosheid begin oplos het. In [[23 Februarie]] [[1945]] se uitgawe van die ''Irenenuus'' bereken die voltydse maatskaplike werker van die Irenekerk dat daar tussen 450 en 500 siele in die gemeente was aan wie armesorg verleen moes word. Sy noem die oorsake van die verarming as onder meer dronkenskap, siekte, dood, egskeiding, werkloosheid, ontug, werkskuheid en swaksinnigheid. Oor die maatskaplike probleme in die gemeente meld mej. T. Vermeulen, 'n ander maatskaplike werker verbonde aan die Irenekerk, in die ''Irenenuus'' van [[10 September]] [[1941]] sy glo dat die stryd in die middestad nie soseer teen armoede as sodanig is nie, maar teen maatskaplike euwels waarvan drankmisbruik en onwettige drankhandel die vernaamste is. In die gemeente se godsdiensverslag vir Julie 1944 tot Junie 1945 sê die kerkraad hulle glo die oorlogsomstandighede het bykomende stukrag aan die wantoestande gegee.