NG gemeente Heidelberg, Gauteng: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes) No edit summary |
Morne (besprekings | bydraes) |
||
Lyn 22:
== Die gemeente en die opvoeding ==
In 1951 skryf die medewerker van [[Ons gemeentelike feesalbum]]: “Hierdie gemeente is een van die gemeentes van ons Kerk wat die Here tot 'n besondere taak geroep het. Ds. [[Attie Louw|Louw]] was volksman in murg en been. Hy kon nie anders as om die opvoeding van die jeug van ons volk op Christelik-nasionale grondslag van die uiterste belang te beskou en met alle mag daarvoor te ywer nie. Hierdie oortuiging is by hom gesterk en deur die gebeurtenisse kort ná die [[Tweede Vryheidsoorlog]] tot rypheid gelei. In die ontredderde toestand van daardie dae moes die gemeente verantwoordelikheid aanvaar vir 28 weeskinders uit die konsentrasiekamp naby Heidelberg.”
Die enigste skool wat hierdie kinders kon besoek, was die staatskool, gehuisves in 'n gebou wat voor 1900 deur die gemeenskap opgerig is, wat onteien is deur die Milner-regime en tot vandag toe nog in hande van die staat is, alhoewel die transportakte daarvan nog altyd (1951) in besit is van die kerkraad van hierdie gemeente. Die vooropgestelde doel van hierdie staatskool, sowel as van al die ander van daardie skole, was om die Afrikaanse kind te verengels. Die enigste taal van onderrig was Engels, en onderrig in die gods-diens was heeltemal op die agtergrond geskuiwe. Baie ouers het die grootste beswaar gemaak om hul kinders in so 'n skool te laat onderrig, maar bo alles was die gedagte ondraaglik om daardie 28 weeskindertjies, wie se ouers alles op die altaar van vryheid opgeoffer het, daarheen te stuur.
Met groot geesdrif is onder leiding van ds. [[Attie Louw|A.J. Louw]] besluit om 'n onafhanklike CNO-skool op Heidelberg te stig, met die 28 weeskinders as kern. In die begin was die hoofklaskamer van hierdie skool die kelder onder die kerk, in daardie dae bekend as die grot van Adullam. Hieruit het die opvoedingsinrigtings van Heidelberg gegroei: die Volkskool, die Hoër-Volkskool en die Onderwyskollege. Rondom hierdie skole het die kosinrigtings van Heidelberg verrys: Transvalia, Concordia, Excelsior en vier kleiner koshuise in aangekoopte geboue, waarin byna 500 leerlinge 'n Christelike tuiste gevind het. Hierdie geboue het die kerkraad ongeveer £70 000 gekos.
“Daar is reeds besluit om voort te gaan met hierdie taak en eerlang sal by 'n tagtigduisend pond gevind moet word om meer koshuise te bou,” aldus [[Ons gemeentelike feesalbum]]. “Die Kerklike Koshuise van Heidelberg is alom bekend. Al meer en meer lei die Here hierdie gemeente om in en deur hierdie koshuise reddingswerk te doen. Uit [[Kenia]], [[Tanganjika]], die Rhodesiës en [[Natal]] stuur die ouers hul kinders hierheen om in Christelike nasionale gees opgelei en gehuisves te word. Uit die groot stede kom hulle na ons om hulle te beskerm teen die gevare van die stad. Kinders van geskeie ouers klop gedurig smekend by ons aan om opname. Ouers wat albei moet werk, stuur graag hul kinders hierheen. Die werk waartoe die Here hierdie gemeente geroep het, gaan voort en sal tot in die verre toekoms moet voortgaan.”
| |||