Johannes Rudolph Albertyn: Verskil tussen weergawes

Toe dit in 1892 vir die kerkraad van die NG gemeente Wellington blyk dat dr [[Andrew Murray]] weens verswakte kragte en veelvuldige arbeid nie langer die gemeente na wens en soos dit behoort kon bearbei nie, beroep hulle ds. Albertyn. So word hy as tweede leraar van die gemeente bevestig op [[1 Desember]] [[1892]]. In groot liefde en harmonie het dié twee predikante 14 jaar lank saamgewerk. Deur sy getroue arbeid en ernstige prediking, skryf eerw. [[Andries Dreyer]]<ref>[[Andries Dreyer|Dreyer, eerw. Andries]]. 1927. ''Kruisgesante in Suid-Afrika. Jubileum-Gedenkboek van die [[Sendinginstituut]] op [[Wellington, Wes-Kaap|Wellington]] 1877–1927''. Kaapstad: Nasionale Pers, Beperk.</ref> sewe jaar ná sy dood, het ds. Albertyn die hart van die gemeente gewen. Sy bediening het in 'n besonder mate die kenmerk van evangelisasiewerksaamheid gedra. Intussen het hy tydens die [[Anglo-Boereoorlog]] die krygsgevangenis op [[St. Helena]] en [[Bermuda]] besoek.

 

 

== Aftrede ==