Ming-dinastie: Verskil tussen weergawes

Die eerste [[keiser]] van die Ming-ryk was [[Hongwu|Zhu Yuanzhang]], ’n meedoënlose rebelleleier in die chaotiese nadraai van die [[Mongolië|Mongoolse]] [[Yuan-dinastie]]. Zhu het al sy teenstanders verslaan in sy stryd om die mag en het die nuwe Ming-dinastie in 1368 gestig. Zhu Yuanzhang het 30 jaar lank op ’n despotiese manier as keiser Hongwu regeer en het ’n blywende invloed op die land se regering gehad.

Die 16de eeu was in baie opsigte die bloeitydperk van die dinastie. Op kulturele gebied het die toenemende verstedeliking en die uitbreiding van die [[boekdrukkuns]] tot ’n groter diversiteit en verfyning gelei. Die kontak met die Europeërs het byvoorbeeld gelei tot Sjina se kommersialisering en ’n groter produksie deur ambagslui, veral in die delta van die [[Yangtze]]rivier. Die land het kennis gemaak met nuwe landbougewasse uit [[Amerika]], soos mielies en aartappels. Sjinese produkte soos [[sy]] en [[porselein]]ware was baie gewild onder die Europeërs. Amerikaanse en [[Japan]]se [[silwer]] het die land binnegestroom. Ongemunte silwer het die land se papiergeld, wat weens hiperinflasie feitlik nutteloos geword het, as die belangrikste betaalmiddel vervang.

Die begin van die 17de eeu was egter ’n tyd van rampspoed vir die ryk. Weens die verslegting van die klimaat tydens die [[Klein Ystyd]] het die een misoes op die ander gevolg, en dit het gelei tot ’n hongersnood en rebellie. Onderbrekings in die invoer van silwer het terselfdertyd ’n fiskale krisis veroorsaak. Die regering kon die land nie verder beheer nie en in 1644 het die opstandeling [[Li Zicheng]] die hoofstad, [[Beijing]], ingeneem. Die laaste Ming-keiser het hom in die [[Verbode Stad]] opgehang.