Jan Brand: Verskil tussen weergawes

| alma_mater = [[Suid-Afrikaanse Kollege]], [[Universiteit van Leiden]]

Hy was die seun van [[Sir Christoffel Josephus Brand|Sir Christoffel Brand]] (1797 - 1875), [[speaker]] van die wetgewende vergadering van die Kaapkolonie, en Catharina Frederica Küchler. Jan het in 1851 met [[Johanna Sibella Zastron]] getrou. Sy was die dogter van die Akteregistrateur in Kaapstad. Die egpaar het 8 seuns en 3 dogters gehad. Hy het aan die [[Suid-Afrikaanse Kollege]] in Kaapstad gestudeerstudeer en het daarna (1845) sy studies aan die [[Universiteit van Leiden]] in [[Nederland]] voortgesit. Daarna is hy na Engeland en het in 1849 in [[Inner Temple]] 'n [[advokaat]] geword.

In 1858 is Brand by die [[Suid-Afrikaanse Kollege]] aangestel as professor in die regte. WeensVanweë sy simpatie met die republikeinse ideale van die burgers van die Oranje-Vrystaat, het hy daarheen geëmigreer. In 1863 is hy tot staatspresident van die Oranje-Vrystaat verkies en daarna weer vir opeenvolgende vyf-jaartermyne in 1869, 1874, 1879 en 1884. In 1864 het hy druk deur die Basoeto's op die grens onderdruk en na mislukte pogings om [[Mosjesj]], die Basoeto-hoofman, te oorreed om sy mense binne sy grense te hou, het Brand die wapens teen Mosjesj in 1865 opgeneem. Die eerste oorlog is beëindig met die [[Verdrag van Thaba Bosigo]] wat op 3 April 1866 onderteken is; 'n tweede oorlog, wat beëindig is met die [[Verdrag van Aliwal-Noord]], het op 12 Februarie 1869 geëindig. In 1871 het Brand Britse anneksasie van die dorp, [[Kimberley]], onsuksesvol teengestaan.