Cottesloe-kerkeberaad: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Morne (besprekings | bydraes)
Lyn 85:
Op die eerste dag het afgevaardigdes besluit om vir die duur van die week geen persoonlike personderhoude toe te staan nie. Daar was ook geen voorneme om aan die einde ’n persverklaring uit te reik nie. Die beraad moes self hieroor besluit.Reeds op die derde dag van die beraad, 9 Desember, berig ''[[Die Transvaler]]'' dat "sommige afgevaardigdes" bedenkinge oor die nut van die beraad uitgespreek het. Die koerant beweer ook dat "Afrikaanse kerkleiers teleurgestel is deur die afbrekende kritiese houding wat sommige andersdenkendes inneem".<ref>Naude, supra, p. 51.</ref> Drie lede van die reëlingskomitee, Dr. Webb, Fred van Wyk en ds Beyers Naude, het ’n dringende gesprek met die koerant se redakteur gevoer, maar hy was nie bereid om sy bron bekend te maak nie, hoewel die vermoede bestaan het dat dit prof. S.P. Engelbrecht van die [[Nederduitsch Hervormde Kerk|Hervormde Kerk]] was. Ander koerante het toe gedreig om hulle onderneming te verbreek om nie binne-inligting te plaas nie, maar eindelik het hulle onderneem om te swyg, mits hulle aan die einde van die beraad ’n verklaring kry.<ref>Naude, supra, p. 51</ref> [[Beyers Naudé]] het jare later geskryf: "As die lekkasie in ''[[Die Transvaler]]'' nie plaasgevind het nie, sou ’n openbare verklaring aan die einde nie noodsaaklik gewees het nie, en sou die Cottesloe-beraad nie tot die uitbarsting gelei het wat toe in werklikheid gebeur het nie."<ref>Naude, supra, p. 51</ref>
 
Ernstige spanning en selfs wantroue tussen afgevaardigdes het mettertyd plek gemaak vir groter openlikheid en selfs onderlinge vertroue, veral omdat afgevaardigdes ’n week lank saam in die koshuise gebly, elke môre saam Bybelstudie gedoen en openhartige gesprekke gevoer het.<ref>Naude, supra, p. 52.</ref> Volgens Naudé was die uitsondering die afgevaardigdes van die [[Nederduitsch Hervormde Kerk]]. Hulle het altyd saam geëet en was nie bereid om gedagtes met ander te wissel of gesellig te verkeer nie. ProfessorProf. Matthews onthou dat hulle nie soos ander afgevaardigdes in die koshuis geslaap het nie, maar elke aand na Pretoria teruggekeer het.<ref>Z.K. Matthews & Monica Wilson, Freedom for my people: The Autobiography of Z.K. Matthews, Oxford University Press, p. 202.</ref>
 
Op die laaste dag van die beraad (14 Desember 1960) het die afgevaardigdes, met 'n groot meerderheid van stemme, 17 besluite geneem.<ref>Naude, supra, p. 52.</ref> Voor die konferensie verdaag het, het aartsbiskop Joost de Blank van die [[Anglikaanse Kerk]] sy kollegas in die NG Kerk verskoning gevra vir die dinge wat hy dikwels oor hulle kwytgeraak het. Hy het gesê hy stem nie noodwendig met hulle standpunte van die voorafgaande week saam nie, maar dat hy nie die reg gehad het om hulle te veroordeel nie.<ref>Naude, supra, p. 50.</ref> Na die beraad het dr. Visser 't Hooft 'n persverklaring uitgereik aan wagtende persmanneperslui. Een van hulle het gevra of hy besef dat die verklaring dinamiet bevat.<ref>Naude, supra, p. 53.</ref> Die afgevaardigdes van die NHK het 'n afsonderlike verklaring uitgereik waarin hulle aangevoer het dat afsonderlike ontwikkeling die enigste regverdige oplossing was vir die land se rasse probleme. Sommige van hulle het openlik erken dat hulle oornag met die Eerste Minister, Dr. Verwoerd, beraadslaag het.<ref>Matthews, supra, p. 202.</ref>
 
=== Besluite ===