George II van Groot-Brittanje: Verskil tussen weergawes

'''George II''' (George Augustus; Duits: Georg August; 10 November 1683<ref name="dates">In hierdie artikel is datums ná 14 September 1752 volgens die [[Gregoriaanse kalender]] en vroeëre datums volgens die [[Juliaanse kalender]].</ref> – 25 Oktober 1760) was van 11 Junie 1727 tot met sy dood koning van Groot-Brittanje en van Ierland, die Hertog van [[Brunswyk-Lüneburg]] en die Prins-keurvors van die [[Heilige Romeinse Ryk]].

Hy was die laaste Britse monarg wat buite [[Groot-Brittanje]] gebore is en was berug vir sy talle uitvalle met sy pa en later met sy seun. As koning het hy vroeg in sy bewind weinig beheer oor beleid uitgeoefen; die regering is beheer deur Groot-Brittanje se eerste de facto-premier, [[Robert Walpole|sir Robert Walpole]].

SKH<ref name="titel2">Sy Koninklike Hoogheid</ref> '''Hertog Georg August van Hannover''' is in [[Herrenhausen-paleis]] in [[Hannover]], ([[Duitsland]]), gebore. Hy was die seun van [[George I van Groot-Brittanje|Georg Ludwig]], toe die Erfprins van Brunswyk-Lüneburg, en sy vrou, [[Sophia van Celle]]. Sy ouers is in 1694 geskei.

[[Anne van Groot-Brittanje|Koningin Anne]], <!--Ek is gekant teen die gebruik van Afrikaanse name vir Engels monarge en het dus al die name in Engels gehou soos al hoe meer gedoen word in die Afrikaanse pers --> wat die Britse troon in 1702 bestyg het, het George in 1705 ’n Engelse burger gemaak, in 1706 ’n [[Ridder van die Kousband]], en hom die titels Hertog van Cambridge, Graaf van Milford Haven, burggraaf Northallerton en baron Tewkesbury gegee.

George het op 22 Augustus 1705 in Hannover met die intelligente, aantreklike [[Caroline van Ansbach|Markgravin Caroline van Brandenburg-Ansbach]] getrou.

Die Prins van Wallis het nie goed met sy pa oor die weg gekom nie. Toe die prins se vrou in 1717 die lewe skenk aan [[Prins George William van Groot-Brittanje|prins George William]], het hy op die doop daarop aangedring dat die [[Thomas Pelham-Holles|Hertog van Newcastle]] (vir wie die koning nie kon verdra nie) die doopgetuie moet wees, terwyl die koning sy broer, die [[Ernest Augustus, Hertog van York en Albany|Hertog van York en Albany]], verkies het. Toe hy sy pa in die openbaar uitskel, is hy tydelik gearresteer. Daarna het die koning hom [[St. James-paleis]], die koning se tuiste, verbied en hom van alle openbare seremonies uitgesluit.

Die Prins van Wallis het alles in sy mag probeer om teenstand teen koning George se beleidrigtings aan te moedig. Sy [[Londen]]se tuiste, Leicester House, het ’n bymekaarkomplek vir teenstanders van sy pa geword, onder andere sir [[Robert Walpole]] en [[Charles Townshend, 2de burggraaf Townshend|burggraaf Townshend]]. In 1720 het Walpole die koning en sy seun aangemoedig om vrede te maak.

Op 25 Oktober 1760 is die koning dood aan ’n skeuring van die [[aorta]]. Hy is in [[Westminster-abdy]] begrawe en is opgevolg deur sy kleinseun, wat regeer het as [[George III van Groot Brittanje|George III]].

* [[Alexander Ekert]] in die Duiste stilprent ''Exzellenz Unterrock'' (1921), gebaseer op ’n roman deur [[Paul Adolf]]

* [[Olaf Hytten]] in ''The Last of the Mohicans'' (1936)

* [[Martin Miller]] in ''Bonnie Prince Charlie'' (1948)

* [[Ivan Triesault]] in ''The Lady and the Bandit'' (1951), oor [[Dick Turpin]]

* [[Arthur Young]] in ''John Wesley'' (1954)

* [[Richard Harris]] in ''[[King of the Wind]]'' (1989)

* [[Clive Swift]] in die [[BBC]]-TV-dramareeks ''Aristocrats'' (1999)