Standard Encyclopaedia of Southern Africa: Verskil tussen weergawes

In die beginjare skryf Potgieter aan ’n medewerker: “Ons is besig met die samestelling van ’n ad hoc-ensiklopedie van Suidelike Afrika – dus nie ’n algemene ensiklopedie soos die ''Winkler Prins'' of ''Britannica'' nie – met die klem op Suid-Afrika. Dit sal bestaan uit twee afsonderlike stelle, een in Afrikaans en een in Engels, elk met tien dele van 500 bladsye en ’n volledige indeks in die laaste dele. Soos in die geval van alle ensiklopedieë, sal biografieë die belangrikste deel van ons groot naslaanwerk vorm.” Potgieter het aan medewerkers wat aan onderwerpe moes werk wat nie spesifiek Suid-Afrikaans was nie, geskryf in die trant van die volgende gedeelte in ’n brief aan ''[[Die Burger]]'' se kunskritikus, F.L. Alexander: “All articles should deal practically exclusively with Southern African phenomena … in some cases it might be essential and very instructive to indicate and contrast points of similarity and dissimilarity with related phenomena in other parts of the world, but the great bulk of the subject matter dealt with must be specifically Southern African.”

 

’n Buitengewoon groot en noodsaaklike taak was die opbou van ’n omvangryke indekskaartstelsel. Elke onderwerp, ongeag in hoeveel artikels dit uiteindelik behandel sou word, het aspekte wat in talle ander artikels aangeraak kan word en ’n feit, soortnaam of eienaam kan dus in verskeie artikels genoem word. Om te verseker dat die feite, so ver dit gekontroleer kon word, korrek is en nie onnodig herhaal word nie, dat die reuse-naslaanwerk hom nie weerspreek nie en dat veral eiename, veral die uit die verre verlede, nie op meer as een manier gespel word nie, is die kontrolekaartstelsel opgebou. In die loop van die 1960’s en die vroeë 1970’s het dit daagliks aangegroei. Potgieter het die taak deeglik verrig om met behulp van die kaartstelsel te kontroleer, te herkontroleer en vir oulaas te kontroleer.