Skoen: Verskil tussen weergawes

* [[plakkie]]▼

* [[stewel]]▼

* [[pantoffel]]▼

== Skoeiselbedryf in Suid-Afrika ==▼

Die geskiedenis van die skoeiselbedryf in [[Suid-Afrika]] is nie baie goed ondersoek nie.<ref name="Eeden">{{cite book |last= Van Eeden|first= Suzanne|title="Almal kom na Lubbe": die skoenmakerverhaal van A.P. Lubbe en Seun (Edms.) Bpk. 1918–2001|date=Maart 2007 |publisher= Tesis|location=Stellenbosch |accessdate=}}</ref> Die ontwikkeling van 'n familiebesigheid van Lubbe wat in 1956 'n volwaardige fabriek naby Du Toitstasie in [[Stellenbosch]] geopen het, is die beste bekend. Dié bedryf het 'n bloeitydperk beleef in die sestigerjare, maar teen die onstabiele agtergrond van die vroeë tagtigerjare is die bedryf genoodsaak te hervorm tot 'n nismarkgeoriënteerde vervaardiger van spesialiteitskoene. In 1982 was die algemene situasie van die skoeiselindustrie kommerwekkend en die vervaardiging het met 14,6 persent gedaal.<ref name="Eeden" /> In 1984/85 het ingevoerde skoeisel 31 persent van die plaaslike skoeiselmark uitgemaak. Hulle Trailbuster-stapstewels was egter 'n groot sukses en in 1988 word hulle ook uitgevoer na [[Duitsland]] en [[Singapoer]].▼

Die demokratisering van Suid-Afrika het ná 1994 ook gevolge vir die skoeiselindustrie gehad. Die Oosterse invoere het 'n groot toename beleef. In Junie 1997 is die GEIS-aansporingskema van die Departement van Handel en Nywerheid afgeskaf, wat in 1990 ingestel is om uitvoer van Suid-Afrikaansvervaardigde produkte aan te moedig. Dit het baie vervaardigers in die sloeiselindustrie gedwing om hulle uit die uitvoermark te onttrek. Die informele sektor het ook bygedra tot die agteruitgang van die bedrywe. Skoeisel is daar vervaardig teen 20-25 persent van die koste van die formele sektor en smouse het onwettig-ingevoerde of selfs gesteelde skoeisel verkoop.<ref name="Eeden" />{{rp|p. 76}} In die periode 1989–1999 het die Suid-Afrikaanse skoeiselindustrie met 61% gekrimp en in 2001 het ook Lubbe sy deure gesluit.▼