Professionele videokamera: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Chronologie: opruim |
No edit summary |
||
Lyn 1:
[[Lêer:
'n '''Professionele videokamera''' (dikwels 'n '''televisiekamera''' genoem, selfs al is die gebruik reeds verder as [[televisie]] versprei) is 'n hoëvlaktoestel vir die skep van elektroniese bewegende beelde (eerder as 'n filmkamera, wat voorheen beelde op film vasgelê het). Oorspronklik ontwikkel vir gebruik in TV-ateljees, word hulle nou ook gebruik vir musiekvideos, direkte-tot-videoflieks, korporatiewe en opvoedkundige video's, trouvideo's, ens. Sedert die 2010s is die meeste professionele video-kameras wel professionele digitale videokameras.
Met die koms van digitale video-opname in die 2000's, het die onderskeid tussen professionele videokameras en rolprentkameras verdwyn.
== Geskiedenis ==
Die vroegste video-kameras was meganiese skandeerders wat in gebruik was in die 1920's en 1930's tydens die tydperk van meganiese televisie. Verbeterings in videokamerabuise in die 1930's het die era van elektroniese televisie ingelui. Vroeëre kameras was baie groot toestelle, byna altyd in twee afdelings verdeel. Die kamera-afdeling het die lens, buisvoorversterkers en ander noodsaaklike elektronika gehuisves, en is gekoppel aan 'n groot-deursnee multikernkabel aan die res van die kamera-elektronika, wat gewoonlik gemonteer was in 'n aparte kamer in die ateljee, of in 'n nabygeleë vragmotor. Die kamerakop kon nie 'n videobeeldsein op sy eie voortbring nie. Die videosein is na die ateljee versend vir skakeling en uitsending. Teen die jare vyftig het elektroniese miniaturisasie gevorder tot die punt waar sommige monochroom kameras alleenstaande kon funksioneer of selfs met die hand vasgehou kon word. Maar die ateljee-opset het dieselfde gebly, met die groot kabeloordrag van seine terug na die kamera beheereenheid (CCU). Die CCU was op sy beurt gebruik om die kamerafunksies te beheer, soos blootstelling, tydsberekening in die stelsel, video en swart vlakke.
[[Lêer:
Die eerste kleurkameras (1950's in die VSA en vroeë 1960's in Europa), veral die RCA TK-40/41 reeks, is veel meer kompleks met hul drie (en in sommige modelle vier) opneembuise, nadat hul grootte en massa drasties toegeneem het. Draagbare kleurkameras was nie in algemene gebruik tot die vroeë 1970's nie
[[Lêer:
Die Ikegami HL-33,<ref>{{Cite web|title=HD Time Machine|url=http://www.hdcameraguide.com/guide/time_machine/time-machine-eng|accessdate=22 September 2014}}</ref> die RCA TK45<ref>{{Cite web|title=RCA TV Camera Section|url=http://www.oldradio.com/archives/hardware/TV/RCA-TV.htm|accessdate=22 September 2014}}</ref> en die Thomson Microcam<ref>{{Cite web|title=Thomson TTV1602 Microcam|url=http://www.tvcameramuseum.org/thomson/ttv1602/ttv1602p1.htm|accessdate=22 September 2014}}</ref> was draagbare tweestuk-kleurkameras in die vroeë 1970's. Vir veldwerk was 'n aparte VTR nog steeds nodig om die kamera se videouitset op te neem. Tipies was dit óf 'n draagbare 1" spoel VTR, of 'n draagbare 3/4" U-matic VCR. Die twee kamera-eenhede is gewoonlik deur die kamera-operateur gedra, terwyl 'n bandoperateur die draagbare opnemer sou dra. Met die bekendstelling van die RCA TK76 in 1976, is kamera-operateurs uiteindelik in staat gestel om die eenstuk-kamera op hul skouers te dra met al die elektronika om 'n uitsending-gehalte saamgestelde videosein te produseer. 'n Aparte videoband opname-eenheid was nog steeds nodig.
Elektroniese nuusdekking (END) kameras vervang die 16 mm-filmkameras vir TV-nuusproduksie van die 1970's af, want die koste van skietery op film was aansienlik meer as die skiet op herbruikbare band. Draagbare videobandproduksie het ook baie vinniger omkeertyd verseker vir die vinnige voltooiing van nuusstories, in vergelyking met die behoefte om film eers chemies te moet ontwikkel voor dit vertoon of geredigeer kon word.
In die laat 1990's, toe HDTV-uitsaai begin het, is HDTV-kameras in gebruik geneem wat geskik was vir nuus en algemene gebruik. Al het hulle 'n baie beter beeldgehalte, was hul algehele operasie identies aan hul standaarddefinisie voorgangers. Nuwe metodes van opname is vir digitale kameras ingestel om videobandkameras te vervang. Ikegami en Avid het "EditCam" in 1996 ingestel, wat gebaseer is op uitruilbare [[hardeskyf]]. Panasonic het V2 kameras bekendgestel. Hierdie het 'n DVCPro sein op verwisselbare [[Flitsgeheue|
In die jare 2000's het groot vervaardigers soos Sony en Philips hul nuutste professionele digitale videokameras vrygestel. Hierdie kameras gebruik CCD-sensors en het video digitaal opgeneem op [[flitsgeheue]]. Dit is opgevolg deur digitale HDTV-kameras. Sedert digitale tegnologie verbeter het en ook as gevolg van digitale televisie-uitsendings, het professionele digitale videokameras dominant geword in televisie-ateljees, END, EFP en selfs in ander gebiede sedert die 2010's.
Line 25 ⟶ 26:
* Die RCA TK-40 is beskou as die eerste kleurtelevisiekamera vir uitsendings in 1953. Die RCA het voortgegaan om sy voorsprong in die hoë-vlakkameramark tot in 1978 met die TK-47, die laaste van die hoë-vla buiskameras uit die RCA-reeks.<ref>[http://books.google.com/books?id=JMTnTBmt7F0C&pg=PA88&lpg=PA88&dq=image+orthicon+camera&source=web&ots=T5_zhQmgw-&sig=_SjQ3PsSZbm3gwgaQn8XRelCanY#PPA11,M1 Die geskiedenis van die TV] op Google Boeke</ref>
* Ikegami word die eerste werklik draagbare hand-gehoude TV-kamera in 1962.
* [[Philips]] se lyn van "Norelco" kameras is ook baie gewild met modelle soos PC-60 (1965), COMPUTER-70 (1967) en PCP-90 (1968). Philips/BTS-Broadcast Television Systems Inc het later gekom met 'n LDK-lyn van die kamera, soos sy laaste hoë-vlak buiskamera, die LDK 6 (1982).
* Bosch Fernseh bemark 'n lyn van hoëvlakkameras (KCU, KCN, KCP, KCK) in die VSA wat eindig met die buiskamera KCK-40 (1978). Beeldtransformeer (in Universal City, Kalifornië) gebruik word spesiaal aangepas 24 raam KCK-40 vir hul "Beeld Visie" stelsel. Dit het 'n 10&
* In die 2000s het groot vervaardigers soos Sony en Philips hul eerste [[flitsgeheue]]-gebaseerde digitale televisiekameras vrygestel. Sedert die 2010s word hierdie digitale kameras die meeste gebruik van al die stelsels.
Line 33 ⟶ 34:
=== Ateljeekameras ===
[[Lêer:
Die meeste televisie-ateljeekameras staan op die vloer, gewoonlik met [[Pneumatika|pneumatiese]] of hidrouliese meganismes genoem voetstukke om by die hoogte aan te pas, en is gewoonlik op [[
=== END kameras ===
[[Lêer:
END (elektroniese nuusdekking) video-kameras was oorspronklik ontwerp vir gebruik deur die nuuskamera-operateurs. Terwyl hulle 'n paar ooreenkomste het met die kleiner verbruiker [[Videokamera|camcorder]], verskil hulle ook in verskeie opsigte van mekaar:
* END-kameras is groter en swaarder, en gewoonlik ondersteun deur 'n kamera skouerondersteuning of skouerkussing op die kamera-operateur se skouer, wat die gewig van die hand afneem, wat nodig is om die zoemlens te beheer.
Line 45 ⟶ 46:
* Die lens word gefokus per hand en direk, sonder intermediêre servokontrole. Maar die lens, zoem en fokus kan beheer word met afstandbeheer met 'n tv-ateljee-opset via 'n kamera beheereenheid (CCU).
* 'n roterende agter-die-lens filterwiel, vir die kies van 'n 85A en neutrale digtheid filters.
* Beheer wat vinnige toegang benodig is op harde fisiese skakelaars geplaas, almal in dieselfde algemene posisie op die kamera, ongeag van die kameravervaardiger, soos wit/swartbalans, kleurstaafkies, en begin opneem.
* Al die instellings, wit balans, [[fokus]], en iris kan met die hand aangepasword, en outomatiese beheer kan heeltemal afgeskakel word.
* Professionele BNC aansluiting vir video uit en genlock in.
Line 53 ⟶ 54:
* Klank word met die hand verstel, met maklik-toeganklike fisiese knoppe.
* 'n volledige tydkode afdeling is beskikbaar, sodat die tyd vooraf gestel kan word; meervoudige kamerastelle kan tydkode-gesinchroniseer word volgens 'n meesterhorlosie.
* Die opname word na 'n professionele medium gedoen, soos 'n variant van Betacam of DVCPRO, direk-na-skyfopname of [[flitsgeheue]].
=== EFP Kameras ===
Line 60 ⟶ 61:
=== Ander ===
[[Lêer:
Afstandbeheerde kameras is gewoonlik baie klein kamerahoofde ontwerp om deur afstandbeheer bedryf te word. Ten spyte van hul klein grootte, is hulle dikwels in staat tot dieselfde prestasie as die groter ENG en EFP tipes.
Blokkameras word so genoem omdat die kamera se kop 'n klein blok is, dikwels kleiner as die lens self. Sommige blokkameras is heeltemal self-toegerus, terwyl ander net die sensorblok en sy pre-amp bevat, en benodig dus 'n aparte kamerabeheereenheid om dit te bedryf. Al die funksies van die kamera kan van 'n afstand af beheer word, en dikwels is daar ook 'n fasiliteit vir die beheer van die lensfokus en zoom. Hierdie kameras word gemonteer op pan- en kantelhoofde, en kan geplaas word in 'n stilstaande posisie, soos bo-op 'n paal, 'n toring of in die hoek van 'n uitsaaiplek. Hulle kan ook geplaas word op robotdollies, aan die punt van kamerapote en hyskrane, of "gevlieg" in 'n kabelondersteunde harnas, soos in die illustrasie getoon.
Line 68 ⟶ 69:
=== Notas ===
{{
[[Kategorie:Rolprenttegnologie]]
[[Kategorie:Fotografiese toerusting]]
| |||