C.M. van den Heever: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 39:
In Julie 1927 trou hy met Martha Maria (Martie) Klopper van [[Dewetsdorp]] wat hy in sy studentejare leer ken. Hulle het twee dogters (Salome en Maura) en ’n seun, ook Christiaan Mauritz. Martie skryf boeke onder haar eie naam en onder skuilname soos Lydia en Anette Terblanche. Sy was stigter van die tydskrif ''Die moderne vrou'', wat later by ''Die Brandwag'' ingelyf is, asook van die Afrikaanse Dameskring en die Maria van Riebeeck-klub, laasgenoemde organisasies die eerste in hulle soort in die land. Op 2 Februarie 1928 gaan CM na die Universiteit van [[Utrecht]] in Nederland vir verdere studie en behaal einde 1929 sy doktoraal in die Nederlandse letterkunde onder leiding van professor C.G.N. de Vooys. Hy is ’n tyd lank lektor aan die University College in [[Londen]]. By sy terugkeer na Suid-Afrika in 1931 is hy lektor aan die Grey-Universiteitskollege in Bloemfontein. Hy promoveer in 1932 met die proefskrif “''Die digter Totius: Sy betekenis vir die Afrikaanse letterkunde''” aan die Universiteit van Suid-Afrika en word in 1933 aangestel as professor en hoogleraar in Afrikaans en Nederlands aan die Universiteit van die Witwatersrand in Johannesburg, ’n posisie wat hy tot met sy dood beklee. Wanneer ’n vakature ontstaan is hy vir ’n tyd ook waarnemende hoof van die Departement [[Engels]] aan die universiteit.<ref>P.J. Nienaber se “Gedenkboek C.M. van den Heever 1902-1957”, bl. 31</ref> Benewens die huis wat hy in Johannesburg besit, koop hy ook in 1940 ’n plaas op die walle van die [[Vaalrivier]] in [[Parys, Vrystaat|Parys]], waar hy gereeld saam met sy gesin gaan ontspan.
 
Aan die Rand help hy baie om die kulturele lewe te bevorder. Hy is saam met [[T.J. Haarhoff]] die stukrag agter die stigting van die Afrikaanse Skrywerskring in 1934 en is voorsitter van hierdie vereniging tot met sy dood in 1957. Hy dien ook vanaf 1936 op die redaksie van die Afrikaanse Skrywerskring se  publikasie, die ''Jaarboek van die Afrikaanse Skrywerskring'', wat in 1951 vervang is met ''Tydskrif vir Letterkunde''. Hiermee help hy ander skrywers, onder andere Uys Krige en Elisabeth Eybers, om hulle werk gepubliseer te kry. Van laasgenoemde tydskrif is hy hoofredakteur vanaf die stigting daarvan tot met sy dood. Verder stel hy bloemlesings saam uit die werk van Jan F.E. Celliers, Totius en D.F. Malherbe. Vir ’n jaar lank is hy voorsitter van die Afrikaanse Kunsvereniging en hy dien ook op die Beheerraad van die [[Suid-Afrikaanse Uitsaaikorporasie]], die Hospitaalraad van Johannesburg, die Radioraad, die Matrikulasieraad en die Skakelkomitee en die Werkgemeenskap van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Kuns, Lettere en Wetenskappe. Hy is ook lid van die Leidse Maatschappij voor Nederlandse Letteren. By verskeie geleenthede tree hy as openbare spreker op by herdenkingsfeeste en ander funksies.
 
In Johannesburg reik hy uit na anderstaliges en ander kultuurgroepe en geniet veral aansien in die Joodse gemeenskap met sy bydraes aan die ''Jewish Affairs'' en ''Zionist Record'''''.''' In 1953 besoek hy Israel op uitnodiging van hulle regering en maak hier weer kontak met een van sy oudstudente, Olga Kirsch. Van den Heever was altyd ’n voorstander van bande met die Dietse stamlande en nadat hy daar studeer het, behou hy kontak met organisasies en individue in Nederland en België. Hy speel ook ’n leidende rol daarin om die [[Vlaamse]] en Nederlandse boek in Suid-Afrika bekend te stel en omgekeerd om die Afrikaanse boek in Nederland en [[België]] te bevorder. Op 25 November 1951 lewer hy op uitnodiging van die provinsiale regering van Wes-Vlaandere ’n huldeblyk ten tye van Stijn Streuvels se tagtigste verjaarsdag<ref>P.J. Nienaber se “Gedenkboek C.M. van den Heever 1902-1957”, bl. 31</ref> Vanaf 28 Oktober tot 15 Desember 1955 is hy weer na Nederland nadat die [[Nederland]]se regering hom daarheen genooi het. Die Departement van Onderwys, Kuns en Wetenskap benoem hom in Augustus 1955 tot lid van die Toesigkommissie oor die Belgies-Suid-Afrikaanse Kultuurverdrag.