Skots: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 30:
Skots het sy oorsprong in die vroeg-Middeleeuse Germaanse immigrasiegolwe. Sedert die vyfde eeu n.C. het baie [[Angele]] hulle in die suide van Skotland gevestig. Hulle het 'n Germaanse taal gepraat wat nou verwant was aan die dialekte van die [[Sakse]] en [[Jute]], twee ander Germaanse volksgroepe wat hulle terselfdertyd in Engeland gevestig het. Noordelike Angel-Saksiese dialekte is vanaf die 7de eeu ook in Lothian gebesig; hier is ook die meeste plekname van Germaanse herkoms.
 
[[Adam Loutful]] het in 1494 na die Skotse taal sowel as ''Inglis'' asook as ''Scottis'' verwys. Skots het sy eie [[spelling]] en vertaling van die [[Bybel]], en dit was die taal van die Skotse koningshof wat as die voorbeeld vir die [[standaard]]isering van Skots gedien het - eerder as dié van diesy Engelse hofeweknie.
 
Die taal het sy bloeitydperk in die 16de eeu beleef. Met die [[vereniging]] van die twee [[koninkryk]]e [[Koninkryk van Skotland|Skotland]] en [[Koninkryk van Engeland|Engeland]] in 1603 en die samesmelting van die twee [[parlement]]e in 1707 is die taal se status afgeskaal. Dit het egter die [[omgangstaal]] van die Germaanssprekende Skotte gebly en is deur Skotse [[digter]]s en [[skrywer]]s soos [[Robert Burns]] en [[Walter Scott]] ook ná die vereniging van Skotland en Engeland steeds as [[literatuur|literêre]] taal gebruik.