Inlynsessilinder: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Lyn 4:
Die '''inlynsessilinderenjin''' of '''reguitsesenjin''' is 'n tipe [[binnebrandenjin]] met al ses silinders in 'n reguit lyn gemonteer, of in 'n gelyke vlak bo/langs die krukas. Die enkelbanksilinders kan gerig word in óf 'n vertikale óf 'n skuinsvlak met al die suiers wat 'n gemeenskaplike krukas aandryf. Waar dit skuins teen 'n hoek geplaas is, word dit soms 'n skuinsses genoem. In 'n spesifikasie, grafiek of wanneer 'n afkorting gebruik word, word 'n inlynsessilinder enjin gelys óf as '''I6''' of '''L6'''.
Soos by gewone passasiersmotors is dit die gladde loopeienskappe van die reguitsesenjin wat dit ook wenslik maak vir industriële gebruik. Die reguitses is 'n eenvoudige enjin wat in beide primêre en sekondêre balans verkeer. Dit beteken dit kan tot 'n groot mate opgeskaal word, sonder om oormatige vibrasie op te doen. Die meeste van die enjinkomponente en -toebehore kan langs beide kante monteer word, eerder as bo of onder die silinderbanke, wat beteken dat toeganklikheid en onderhoud makliker is as op 'n V-enjin in 'n vragmotor of industriële opset. Verder is 'n reguitsesenjin meganies eenvoudiger as 'n [[V6-enjin|V6]]- of [[V8-enjin]] aangesien dit net een silinderkop, en die [[bonokas]] net die helfte soveel nokaste het.
== Slagvolumespektrum ==
Die inlynses vir gebruik in [[motorvoertuig|motorvoertuie]] is ontwerp met enjinverplasings wat wissel van ongeveer 2 tot 5 liter (120-310 kub.
Een van die kleinste produksie reguitsesse was in die Benelli 750 Sei motorfiets gebruik, wat 747.7 cc verplaas het. Mike Hailwood het in die 1960's met 'n [[Honda (motorfiets)|Honda]] met 'n RC166 250 cc (15 kub. dm.) sessilinder, 24-klep motorfietsenjin gejaag. Vooroorlogse enjins was nogal groot teen moderne standaarde – soos die Rolls Royce Silver Ghost se 7.4 L-enjin en die 824 kub. dm. (13.5 L) van die 1910 Peerless, Pierce en Fageol.
|