George Berkeley: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Jcwf (besprekings | bydraes) k Kategorie:Mense in die 18de eeu bygevoeg (HotCat.js) |
Sobaka (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
||
Lyn 20:
| doktorale studente =
| ander studente =
| bekend vir = Subjektiewe [[idealisme]], meester argument
| beïnvloed deur = [[John Locke]], [[Isaac Newton]], Nicolas Malebranche
| invloed op = [[David Hume]], [[Edmund Burke]], [[Immanuel Kant]], Thomas Reid, [[Arthur Schopenhauer]], [[John Stuart Mill]], Ernst Mach, [[Alfred Jules Ayer | A.J. Ayer ]], Jorge Luis Borges, [[Samuel Beckett]], Francis Bowen, Borden Parker Bowne
Lyn 29:
}}
'''George Berkeley''' (Kilkenny, 12 Maart 1685 – [[Oxford]], 14 Januarie 1753) was 'n [[Ierland|Ierse]] [[Filosofie|filosoof]] van Engelse afkoms en 'n [[Anglikaanse Gemeenskap|Anglikaanse]] biskop. Hy staan dus soms ook bekend as Biskop Berkeley. Hy word as die grondlegger van die spiritualistiese of subjektiewe [[idealisme]] beskou.
Berkeley het belangrike kritiek op die idee van infinitesimale in [[kalkulus]] gelewer, wat hy as die ''spoke van vergane hoeveelhede'' beskryf het. Destyds het daar onsekerheid geheers oor die presiese eienskappe van hierdie nietig-klein waardes, en konsepte soos [[Limiet|grenswaardes]] (limiete) was nog net intuitief en informeel. Die wiskundiges van die era ([[Isaac Newton|Newton]], [[Gottfried Wilhelm Leibniz|Leibniz]] ens) het egter die onweerlegbare resultate van hul berekeninge voorgehou as bewys dat die grondbeginsels reg moet wees, en Berkeley het hierdie redeneringswyse gekritiseer. Sy kritiek, en die van mense na hom, het wiskundiges deur die eeue heen aangespoor om 'n formeler basis vir [[analise]] te skep, iets wat eers met [[Weierstrass]] se werk in die 19e eeu voldoende bereik is.
| |||