Jopie Erasmus: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
Morne (besprekings | bydraes)
Lyn 39:
Ná bevestiging het hy na Siloam gegaan, waar hy 'n tyd lank saam met ds. [[Hugo du Plessis]] gearbei het, voor hy gaan woon het op die nuwe sendingterrein De Hoop. In Februarie 1943 is hy op in die [[Gereformeerde kerk Brits|Gereformeerde kerk]] op [[Brits]] met Catharina S. Ras getroud en saam met sy jong vrou het hy homself met volle bors op die sendingarbeid toegelê. ’n Mooi begin is gemaak en die aanvoorwerk van die nuwe arbeid is goed en deeglik gedoen.
 
Ds. Erasmus is gevra om self 'n geskikte plek te soek waar hy en sy eggenote sou woon tot die deputate in oorleg met hom kon vasstel waar hy hom in die toekoms sou vestig. Op 7 November 1943 het die deputasie by monde van dr. [[Josephus Petrus Jooste|J.P. Jooste]] gerapporteer dat besluit is om die plaas De Hoop van 'n sekere mev. Terblanche aan te koop. Die plaas was 347 morge; 300 morge is aangekoop teen £5 per morg en 47 morge is deur die verkoper as 'n geskenk aan die kerkverband gegee met die oog op die sending.
Van hom het die Kerk groot verwagtings gekoester. "Maar," skryf ds. Coetzee, "die wil van die Here was anders. Plotseling het hy ons ontval. 'n Jong weduwee met twee kindertjies het agtergebly." Ds. Erasmus het verongeluk met 'n jagtog agter die Soutpansberge, ver van sy huis. Saam met 'n paar vriende en familiebetrekkinge het hy gaan jag. Hulle het die middag op die plaas aangekom en kamp opgeslaan. Daardie aand het hulle gaan skiet. Toe hulle uit die motor klim, het een van die geselskap 'n patroon in sy haelgeweer gesit. Onverwags het die skoot afgegaan en hom vol in die dy en die ingewande getref. Hy het geweet dat hy dit nie sou oorleef nie.
 
Verskillende moeilikhede en probleme het hulle voorgedoen. Ds. Erasmus moes byvoorbeeld eers die taal van die Bawenda aanleer; daar was nie die nodige geld vir die buiteposte wat 'n wesentlike deel van die sendingarbeid is nie; die saak van die werkmetode en die verhouding tussen die sendingkommissie en Sinodale Deputate moes nog in die reine gestel word. Wie sou byvoorbeeld die koste vir geboue dra? Die watervoorsiening by De Hoop was ook nie in orde nie.
 
Op 22 Julie 1944 is vir die eerste keer op De Hoop vergader. Daar was teenwoordig: dr. [[Stephanus van der Walt|S.J. van der Walt]] en br. P. C. Pretorius (namens sendingkommissie) en di. W.J. Snyman en [[Izak Krüger|I.D. Kruger] (deputate van die Partikuliere Sinode Kaapland en OVS). Hulle het onder meer besluit: "'n Skool te De Hoop op te rig; Andries die status van oefenaar te gee (hy was reeds lid van die kerk sedert 1912); te laat boor vir water; die land suid van die huis en vrugtebome aan ds. Erasmus te gee vir bewerking; ’n deel van die plaas aan die naturelle te verhuur vir weiding vir hulle vee; ’n kliniek daar te stel." 'n Besoek aan die sendingveld het elke keer sy vrugte afgewerp.
 
Mev. Erasmus het reeds begin met 'n handwerkklas. Die buiteposte was uitmekaar en party verafgeleë en kon net met moeite en opoffering bereik word. Daar was ook 'n groot tekort aan helpers en onderwysers wat onontbeerlik is vir suksesvolle bearbeiding. Pogings is aangewend om van die [[Stofberg-gedenkskool]] (van die [[Nederduitse Gereformeerde Kerk|NG Kerk]]) helpers te kry. Maar dit was ook sonder die gewenste resultate.
 
Op [[21 Maart]] [[1945]] is gerapporteer dat reeds 'n begin gemaak is met die oprigting van 'n kerkgebou op De Hoop. Op die hoeksteen staan: "Gereformeerde Sendingkerk De Hoop Ef. 2:20-21." Die teksvers lui: "(G)ebou op die fondament van die apostels en profete, terwyl Jesus Christus self die hoeksteen is, in Wie die hele gebou saamgevoeg, verrys tot 'n heilige tempel in die Here.”
 
Ds. Erasmus kon met die seën voortgaan, hoewel die arbeid baie vertraag is deurdat dit so lank geduur het voor hy ’n woning kon kry. Hierby kom nog dat die sendingposte baie uitmekaar geleë was en party van hulle in reëntyd glad nie eens bekombaar was nie. Gebrek aan helpers en onderwysers asook goeie geboue het nog verder die arbeid bemoeilik. Op party plekke was die groot stryd nie teen die heidendom as sodanig nie, maar teen die verheidenste Christene en ander sendinggenootskappe. Tog het onder dit alles die werk in die nuwe sendingveld Karmel vooruitgegaan. Daar was groot moontlikhede vir die sendingwerk vanaf De Hoop.
 
== Sy afsterwe ==
Van homds. Erasmus het die Kerk groot verwagtings gekoester. "Maar," skryf ds. Coetzee, "die wil van die Here was anders. Plotseling het hy ons ontval. 'n Jong weduwee met twee kindertjies het agtergebly." Ds. Erasmus het verongeluk met 'n jagtog agter die Soutpansberge, ver van sy huis. Saam met 'n paar vriende en familiebetrekkinge het hy gaan jag. Hulle het die middag op die plaas aangekom en kamp opgeslaan. Daardie aand het hulle gaan skiet. Toe hulle uit die motor klim, het een van die geselskap 'n patroon in sy haelgeweer gesit. Onverwags het die skoot afgegaan en hom vol in die dy en die ingewande getref. Hy het geweet dat hy dit nie sou oorleef nie.
 
Dr. [[Stephanus van der Walt|S.J. van der Walt]] van [[Gereformeerde kerk Burgersdorp|Burgersdorp]] het in ''[[Die Kerkblad]]'' van [[19 Junie]] [[1946]] die volgende geskryf oor sy dood: "Hy het dadelik besef dat hy dit nie kon oorlewe nie. Terwyl sy vriende hom ondersteun het, het hy 'n gebed opgestuur tot sy God en sy siel aan Gods genade opgedra. Hy is toe vervoer na die plaaswoning daar naby, waar hy kalm en vol geloofsvertroue sy einde afgewag het. Hy het allerlei boodskappe vir sy dierbares nagelaat en onder meer ook die begeerte uitgespreek dat sy tweejarige seuntjie eendag vir predikant moes leer.