Moderniseringsteorie: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
Lyn 81:
Daar is alreeds verwys na die toestand wat in die nuwe nywerheidstede geheers het. 'n Mate van aandag is gewy aan sulke dienste soos die aanbring van riole en die verskaffing van water in die nuwe stede, maar oor die geheel was die toestand betreurenswaardig. Daar was geen wetenskaplike sanitasie nie; vullishope en slykpoele was oral te sien, die huise was swak geventileer en daar was baie min beheer oor die verskaffing van voedsel. Swak gesondheid was onder die armes algemeen en die sterftesyfer was hoog. Epidemies van cholera en [[pokke]] het gereeld voorgekom. Hierdie epidemies het ongetwyfeld daartoe bygedra om die volk uit sy ''laissez faire''-houding teenoor volksgesondheid wakker te skud.
Die eerste stap in die rigting van staatsverantwoordelikheid ten opsigte van volksgesondheid is gedoen deur Edwin Chadwick, een van die kommissarisse wat in 1832 aangestel is in verband met die toepassing van die Armewette. Hy word beskou as die stigter van die stelsel van volksgesondheid in Engeland. Sy pogings het uiteindelik gelei tot die aanstelling van 'n Koninklike Kommissie deur sir Robert Peel in 1843 om verslag te doen oor die sanitêre toestande onder die arbeidersbevolking. Die skrikwekkende toestand wat in hul rapport aan die lig gebring is, het gelei dat wetgewing in verband met die verwydering van vullis en rioolvuil en ter voorkoming van siektes aangeneem is. Die eerste Wet op Volksgesondheid is in 1845 aangeneem. Daardeur is 'n sentrale gesondheidsdepartement, wat die Algemene Gesondheidsraad genoem is, in Engeland gestig. Dit het plaaslike gesondheidsrade in die lewe geroep wat die gesondheidsdienste moes beheer. Mediese gesondheidsbeamptes is in die groot stede aangestel en later is ook gesondheidsinspekteurs aangestel om toe te sien dat die regulasies uitgevoer word. Deur hierdie wet het die staat op duidelike wyse verantwoordelikheid vir die volk se gesondheid aanvaar. Plaaslike mediese beamptes was reeds in Liverpool (1847) en Londen (1848) aangestel. Hierdie Wet op Openbare Gesondheid het ook bepaal dat stadsrade in munisipale gebiede verantwoordelik gehou sou word vir watervoorsiening, waterafvoer, instandhouding van strate, begraafplase en die regulering van misstande.
Verskeie ander wette in verband met openbare gesondheid, wat veral op die samestelling en magte van plaaslike owerhede betrekking gehad het, is gedurende die tweede helfte van die neëntiende eeu aangeneem. Op hierdie wyse is die dienste in verband met volksgesondheid aansienlik uitgebrei. Belangrike sake soos openbare [[inenting]], verbeterde hospitaalakkommodasie, beheer oor voedselverskaffing en die voorkoming van siektes het die ernstige aandag van gesondheidsowerhede geniet. Teen 1875 was die heilsame uitwerking van hierdie gesondheidsmaatreël reeds aan die dalende sterftesyfer merkbaar.
 
=== Onderwys vir die Massas ===