Vyf Dinastieë en Tien Koninkryke: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Jcwf (besprekings | bydraes)
Sjina->China
Lyn 26:
Teen die einde van die Tang-tydperk het die keiserlike regering al hoe groter mag aan die ''jiedushi'', die militêre streekgoewerneurs, toegeken. Die [[Huang Chao]]-rebellie het die regering verswak en teen die vroeë 10de eeu het die ''jiedushi'' de facto-onafhanklikheid van die regering geëis. So het die tydperk van Vyf Dinastieë en Tien Koninkryke ontstaan.
 
Hoewel Suid-SjinaXhina oor die algemeen stabieler as Noord-China was, was dit ook deur oorlog geteister. Wu het met sy bure vasgesit, ’n neiging wat later voortgesit is nadat Wu deur Suidelike Tang vervang is. In die 940's het Min en Chu interne krisisse beleef wat Suidelike Tang uitgebuit het om Min in 945 en Chu in 951 te verslaan, hoewel dele van Min en Chu vir nog baie jare oorgebly het in die vorm van Qingyuan Jiedushi en Wuping Jiedushi. Suidelike Tang het so die magtigste regime in Suid-SjinaChina geword. Dit kon egter nie invalle deur die Latere Zhou tussen 956 en 958 afweer nie en het al sy grondgebied noord van die [[Yangtze]]rivier aan hulle afgestaan.
 
Die [[Song-dinastie|Noordelike Song-dinastie]], wat in 960 gestig is, was vasbeslote om China te herenig. Jingnan en Wuping is in 963 verower, Latere Shu in 965, Suidelike Han in 971 en Suidelike Tang in 975. Eindelik het Wuyue en Qingyuan hul grondgebied in 978 aan Noordelike Song afgestaan, en toe het die hele Suid-China onder beheer van die sentrale regering gekom.
 
Nes tydens ander tydperke was die Vyf Dinastieë en Tien Koninkryke ’n verdeling tussen Noord- en Suid-China. Die groter stabiliteit van die Tien Koninkryke, veral die lang bewind van Wuyue en Suidelike Han, sou bydra tot die ontwikkeling van aparte streekidentiteite in SjinaChina.
 
== Bronne ==