Goties: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k Persiërs → Perse
Lyn 38:
In hul nuwe tuiste aan die Weichselmonding het die Gote dalk wel van Pytheas van [[Marseille]] (4de eeu v.C.) geweet, indien 'n aanhaling uit sy reisverhaal by Plinius (Nat. hist. 37,35) inderdaad op die Gote betrekking het. By laasgenoemde skrywer, by Tacticus en Ptolemaeus, word die volk ook volgens oorlewering verbind met die Oosseekuste. Wanneer die Gote se naam weer in die geskiedenis opduik, het hul tot tyd en wyl aan die [[Swartsee]] gewoon, vanaf die [[Don]] tot by die [[Donau]]monding. Wanneer presies die trek daarheen plaasgevind het, is onbekend; gewoonlik word die begin van die landverhuising omtrent na die middel van die 2de eeu n.C. geskat, wanneer hulle die sogenaamde Markomanne-oorlog (166-180 n.C.) sou veroorsaak het.
 
Die rigting van hul trektog word deur 'n verklaring van Jordanes opgeteken wanneer hy skryf dat die Gote deur die vrugbare landskap Oium (= goties, ''*aujom''), oftewel "Waterland", getrek het (in vermoedelik die Pripjat- of Swart Aarde (Tsjernosom)-gebied). Nadat hulle in hul nuwe woonplek aangekom het, trek hulle na hul plundertogte verder na Moesië, [[Thrakië]] en [[Klein-Asië]], waar hul gou weer slaags geraak het met die [[Romeinse Ryk]] - spesifiek van die [[Bisantynse Ryk|Oos-Romeinse heersers]]. Eindelik word enkele Gote-dele binne die ryksgrense vasgestel, in Klein-Asië bekend as ''Γοτϑογϱαῖχοι'', noord van die Donau en in die Provinsie Dakië. Ander Gote tree as soldate in diens van die Romeinse Ryk en veg as sodanig teen die [[PersiërsPerse]] of word na [[Egipte]] in die garnisoen gestuur.
 
Die Gote by die Swartsee het uit twee hoofstamme bestaan, die Greutungi en Tervingi, of andersins bekend as die Oos- en Wes-Gote. Laasgenoemde tree weens geografiese ligging hoofsaaklik met die Romeine in wisselwerking en wyk grotendeels uit voor die [[Hunne]]storm na die Balkanskiereiland. Terwyl die Oos-Gote deur Ermanarik verslaan is, het die Oos-Romeinse keiser [[Valens]] die asielsoekende Wes-Gote as bondgenote aanvaar (wat sodoende sy leër kon aanvul).