Acts of Union 1707: Verskil tussen weergawes

Die '''Acts of Union''' (Uniewette ) was twee Parlementêre Wette wat in [[1706]] en [[1707]] deur onderskeidelik die Parlement van [[Engeland]] en die Parlement van [[Skotland]] aanvaar is. Die wette het die ''Treaty of Union'' (Verdrag van Vereniging) wat tussen die twee state onderhandel is, geïmplementeer. Die wette het op [[1 Mei]] [[1707]] van krag geword.

Die wette het 'n nuwe staat geskep, die [[Koninkryk van Groot -Brittanje]], deur die Koninkryk van [[Engeland]] en die Koninkryk van [[Skotland]] saam te smelt. Die lande het reeds sedert die ''Union of the Crowns'' (Unie van die Krone) in [[1603]] 'n monarg gedeel, maar het tot met die van krag wordingvankragwording van die Uniewette soewereine parlemente gehandhaaf. [[Wallis]] was reeds sedert die aanvaarding van die ''Laws in Wales Acts 1535–1542'' deel van die Engelse staat. Die ''Crown of Ireland Act 1542'', was 'n wet van die Ierse parlement wat bepaal het dat Koningkoning Henry[[Hendrik VIII van Engeland]] en sy opvolgers ook die Konings van [[Ierland]] sou wees. Eers in 1800 sou die ''Act of Union 1800'' die Koninkryk van Ierland en die Koninkryk van Groot -Brittanje verenig om die [[Verenigde Koninkryk van Groot -Brittanje en Ierland]] te vorm.

Die ''Acts of Union 1707'' het die parlemente in Skotland en Engeland ontbind en dit vervang met 'n nuwe Parlement van Groot -Brittanje, gebaseergesetel byte Westminster, die voormalige tuiste van die Engelse Parlement. Daar word na die samesmelting as die ''Union of the Parliaments'' verwys.

Pogings is te vorevroeër in [[1606]], [[1667]] en [[1689]] aangewend om die lande met parlementêre wette polities te verenig, maar diehierdie stel wette was die eerste met die nodige politieke ondersteuning, al was dit vir verskillende redes.

Engeland wou protestanteProtestantse troonopvolging verseker op soortgelyke wyse as wat bepaal is deur die ''Act of Settlement 1701'' eerder as die Skotse ''Act of Security 1704'', aangesien die Engelse regering besorgd was dat 'n onafhanklike Skotland met 'n ander koning, selfs al was dit 'n protestantProtestantse koning, die AuldOu Alliansie met Frankryk weer in die lewe kon roep en hulle teen Engeland kon draai. Met die Unie is moontlikheid van 'n tweede front in die [[Spaanse Opvolgingsoorlog]] ook verhoed.

In Skotland is die Unie gemotiveer deur die moontlikheid om te herstel van die finansiële ramp wat deur die Darién -skema veroorsaak is deur hulp uit Engeland en die lig van maatreëls wat onder die ''Alien Act'' ingevoer is.

Die verdrag het uit 25 artikels bestaan waarvan 15 ekonomies van aard was. In Skotland is daar oor elke artikel gestem en is verskeie bepalings na subkomitees verwys. Om opposisie van die Kerk van Skotland te minimeer, is 'n wet aanvaar om die Presbiteriaanse kerkowerheidsvorm te verseker.<ref name = "Riley">PJW Riley, The English Historical Review, Vol. 84, nº 332. (Jul., 1969), pp. 523–4.</ref>.

£20&nbsp;000 (240&nbsp;000 Skotse Pond) is ook na Skotland gestuur vir uitdeel deur die Graaf van Glasgow na Skotland gestuur om uitgedeel te word. James Douglas, 2de hertog van Queensberry, die Koning se Kommissaris in die ParliamentParlement, het £12&nbsp;325 van die geld ontvang. Baie Skotte het dit as omkopery gesien. [[Robert Burns]] het hom as volg oor die saak uitgelaat:

Die geld is ook aangewendgebruik om spioene te huur. Een van die spioene was Daniel Defoe wat in sy eerste verslag lewendige beskrywings van geweldadigegewelddadige betogings teen die Unie geskets het. Die Uniewette was dan ook nie universeel gewild in Skotland nie. Talle petisies is na die Skotse parlement gestuur en daar was reuse betogingsreusebetogings in [[Edinburgh]] en verskeie ander Skotse dorpe op die dag waarop die wet aanvaar is. Die bedreiging wat burgerlike opstand verteenwoordig het, het daartoe gelei dat krygswet afgekondig is.

Die twee wette het bepalings ingesluit wat voorsiening gemaak het vir Skotland om verteenwoordigers van die Adel van Skotland om in die Britse Hoërhuis, die ''House of Lords'' te sithê. Dit het gewaarborg dat die Kerk van Skotland die nasionale kerk in Skotland sou bly, dat die ''Court of Session'', die hoogste siviele hof in Skotland, vir altyd in Skotland sou bly, en dat Skotse reg soos tevore in plekgeldig sou bly. Ander bepalings het die herinstelling van die ''Act of Settlement 1701'' en 'n verbod op [[Katolisisme|Rooms -Katolieke]] monargeheersers ingesluit. Dit het ook 'n doeane- en monetêre -unie gevestig.

Die Wette het bepaal dat wette en statute wat teenstrydigstrydig was met die bepalings van die wette was ongeldig sou word.

In [[1999]], na byna drie eeue, is 'n Skotse parlement geopen naná 'n referendum in [[Skotland]] te gunstengunste daarvan was. Die nuwe parlement het nie dieselfde magte as die ou Skotse parlement nie, aangesien Skotland 'n lidland van die [[Verenigde Koninkryk]] bly.