Geraas: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Uitleg van bronteks |
k Geraasbesoedeling-skakel |
||
Lyn 12:
== Algemeen ==
Geraas het in so mate toegeneem dat daar tereg gepraat kan word van [[geraasbesoedeling]], omdat dit, soos by lug-, water- en bodembesoedeling, definitief 'n nadelige uitwerking op die mens sowel as die dier het. Dit belemmer nie alleen die konsentrasievermoë nie, maar kan so erg wees dat geluid as 'n fisieke pyn ervaar word. Tog kan die mens ook nie in 'n volkome geluidlose omgewing leef nie. Daarom word 'n onderskeid gemaak tussen normale geluide, soos spraak, musiek of selfs 'n ligte geruis soos byvoorbeeld dié van die see, en ongewenste geluide, byvoorbeeld skril fluite, harde knalle en 'n [[gedruis]]. Dit is ook nie noodwendig net 'n harde geraas en lawaai wat steurend is nie. Die aanhoudende gedrup van 'n [[waterkraan]] en die getik van 'n wekker kan vir 'n gevoelige persoon byvoorbeeld uiters irriterend wees.
Geluid word opgewek deur 'n geluidsbron en oorgedra as lugtrillings. Wanneer dit die mens se oor bereik, word die trillings deur die orgaan van Corti omgesit in senuweeprikkels. Voordat die oor 'n [[Klank|geluid]] kan waarneem, moet die geluid ten minste 'n sekere intensiteit hê. Die laagste vlak waarop geluid nog hoorbaar is, staan bekend as die gehoordrempel, terwyl die hoogste draaglike vlak die pyngrens is. Die indruk wat 'n geluid op 'n waarnemer maak, hang (afgesien van sterkte) ook af van die geluidsfrekwensie van die trillings waardeur 'n geluid veroorsaak word. Die frekwensie van 1 [[trilling]]<nowiki/>sbeweging per sekonde is 1 hertz (Hz), en vir die mens is frekwensies van 20 tot 20000 Hz normaalweg hoorbaar. Al is die [[Frekwensie|frekwensies]] van laer as 20 Hz en hoër as 20 000 Hz nie altyd hoorbaar nie, kan dit desnieteenstaande, volgens mediese navorsing, skadelik wees.
| |||