'''Francois Izak Janse van Rensburg''' (geb.gebore 1922), is 'n akademikus en literêre kritikus,. Van Rensburg was aanvanklik dosent aan die [[Universiteit van die Vrystaat|Universiteit van die Oranje-Vrystaat]], waarna hy hoogieraarhoogleraar en hoof van die departement Afrikaans en Nederlands aan die [[Randse Afrikaanse Universiteit]] geword het. F.I.J. Van RensburgHy het 'n reeks literêre artikels en opstelle gepubliseer.
Agtien van sy populêr letterkundige opstelle wat van [[1961]] tot [[1962]] in ''Die Taalgenoot'' verskyn het, is gebundel in ''Die smal baan'' ([[1963]]). Sy doktorale proefskrif, ''Skering en inslag: 'n stilistiese analise van "Ballade van die bose"'', is in [[1969]] gepubliseer. In 1963 het hy ook ’n monografie oor die skrywer [[Uys Krige]] geskryf.
Van Rensburg het heel partyheelparty kritiese opstelle in die letterkundige tydskrif ''Standpunte'' gepubliseer. In [[1975]] het hy twee boeke oor [[N.P. van Wyk Louw]] se werk met die titels ''Sublieme ambag en Swewende ewewig'' gepubliseer. In letterkundige kringe is F.I.J. vanVan Rensburg bekend vir sy lang polemiek met die akademikus, literêre kritikus en skrywer [[MerweHendrik Scholtz|H. Vanvan der Merwe Scholtz]] oor beginsels in die literêre kritiek soos Scholtz en Hellinga dit in ''Kreatiewe analise van taalgebruik'' ([[1955]]) uiteengesit het.
Onder Van Rensburg se redaksie het ook ''Oor skrywers en boeke'' ([[1982]]) en ''Oopgelate kring'' (1982) verskyn.
== Bronnelys ==
*[[Wêreldspektrum|''Wêreldspektrum'']], 1982, ISBN 0-908409-69-9, volume 28, bl. 21, 22
