Smart (motormerk): Verskil tussen weergawes

In 1982 het die uitvoerende hoof van SMH (vervaardigers van Swatch-horlosies), Nicolas Hayek, 'n idee ontwikkel vir 'n nuwe motor deur dieselfde soort vervaardigingstrategieë en verpersoonlikingsfunksies te gebruik as die wat Swatch-horlosies gewild maak. Hy meen dat die motorbedryf 'n sektor van potensiële kliënte wat 'n klein en stylvolle stadsmotor wou hê, geïgnoreer het. Hierdie idee het gou bekend geword as die 'Swatchmobile'. Hayek se private maatskappy Hayek Engineering AG het begin met die ontwerp van die nuwe motor vir SMH, met twee sitplekke en 'n hibriede aandryfstelsel. <ref>Lewin, pp 39–40</ref>

Hayek het vermoed dat Piëch sou poog om die ooreenkoms met SMH te beëindig na sy aanstelling as uitvoerende hoof; daarom het hy diskreet ander motorondernemings begin nader vir die Swatchmobile-projek. Hy is deur [[BMW]], Fiat, [[General Motors]] en [[Renault]] weggewys en het uiteindelik 'n informele ooreenkoms bereik met [[Daimler|Daimler-Benz AG]], die vervaardiger van [[Mercedes-Benz|Mercedes-Benz-]]<nowiki/>-motors.<ref>Lewin, p 77</ref>

'n Ooreenkoms is op 4 Maart 1994 tydens 'n perskonferensie by die hoofkwartier van Mercedes-Benz in [[Stuttgart]] aangekondig dat die ondernemings kragte sal saamsnoer om Micro Compact Car AG (MCC) te stig. 49% van die aanvangskapitaal van 50 miljoen [[Switserse frank]] is deur SMH voorsien en die oorblywende 51% deur Daimler-Benz. Die maatskappy het bestaan uit twee filiale: MCC GmbH in Renningen ('n voorstad van Stuttgart) wat die motor sou ontwerp, en ook 'n nuwe vervaardigingsaanleg. SMH Auto SA, wat deur Hayek besit word, sou 'n hibriede elektriese aandryfstelsel vir die motor ontwerp, terwyl Hayek Engineering die ontwerp en vervaardiging sal kontroleer. <ref>Lewin, pp 79-80</ref>

Aan die einde van April 1994 het MCC 'n hoofkantoor in Biel / Bienne, [[Switserland]], opgerig. <ref>Lewin, p 69</ref>

In 1995 het Tomforde 'n modulêre stelsel van montering vir die motor bedink, en aangedring daarop dat verskaffers hul eie modules ontwerp, vervaardig en selfs op die finale motor installeer, deur hul eie werknemers te gebruik om sodoende die koste vir die moedermaatskappye te verminder, asook MCC van finansiële en wetlike verpligtinge vir daardie dele te onthef. Dit bied ook 'n fiskale raamwerk waardeur MCC die ontwikkelingskoste met die verskaffers kon deel, eerder as om die hele projek self te finansier. <ref>Lewin, pp 88-90</ref> MCC het kontrakte met verskaffers gesluit om byna alle onderdele van die motor te ontwerp en te voorsien: sitplekke deur Faurecia, interieur deur VDO, onderstel en deurmodules van Magna, deurpanele deur Dynamit Nobel, en vering deur Krupp . <ref>Lewin, pp 107-108</ref>

Ondanks die feit dat 'n groot deel van die ontwikkeling aan die verskaffers oorgelaat is, het MCC meer kapitaal nodig. Die herkapitalisering deur Daimler-Benz het hul aandeel in die onderneming teen 1996 tot 81% verhoog, en SMH het slegs die oorblywende 19% behou. <ref>Lewin, pp 100</ref>

Die monteeraanleg is op 27 Oktober 1997 geopen met 'n seremoniële sny van die lint deur die destydse Franse president [[Jacques Chirac]] en die Duitse kanselier [[Helmut Kohl]]. Die bekendstelling van die nuwe Smart City-Coupé was vir Maart 1998 beplan, maar dinamiese onstabiliteit van die prototipes het Daimler-Benz die bekendstelling tot Oktober 1998 laat uitstel. Johann Tomforde is as hoofingenieur vervang deur Gerhard Fritz.<ref>Lewin, pp 115-119</ref> Fritz het die swaartepunt verlaag, die spoorwydte verbreed, die vering stywer gemaak, die stuurwissel verander, en ballasgewig aan die voorkant van die motor toegevoeg om die stabiliteit in noodmaneuvers te verhoog (veral die Sweedse "moose test"). <ref>Lewin, pp 119-120</ref>

Die motor is in Oktober 1998 in nege Europese lande suksesvol vrygestel, maar die finale ontwerp het nie aan Hayek se verwagtinge voldoen nie. Hayek het gepoog vir 'n hibrieddryfstelsel, maar die finale produk het 'n relatiewe konvensionele petrolenjin gebruik. Kort daarna het Daimler-Benz die oorblywende belang van SMH in die maatskappy uitgekoop.<ref>Lewin, p 132</ref> MCC was nou 'n volfiliaal van Daimler-Benz (wat kort daarna met [[Chrysler|Chrysler Corporation]] saamgesmelt het om DaimlerChrysler te word). Die kantoor in Biel is gesluit en bedrywighede is gekonsolideer in die MCC GmbH-ontwerpsentrum in Duitsland. Op 1 Januarie 1999 het MCC GmbH sy naam verander na ''MCC smart GmbH'', <ref>{{Cite web|url=http://www.speedace.info/smart_cars.htm|title=smart Cars|publisher=Electrick Publications|access-date=2010-03-20}}</ref> en teen 2000 is die laaste oorblyfsels van die vereniging met SMH laat vaar en het hy ''smart GmbH'' geword.<ref>Lewin, p 169</ref>

Tot in April 2019 is Smart bedryfonder die [[Mercedes-Benz|Mercedes-Benz Cars-afdeling]] van [[Daimler|Daimler AG]] bedryf, en die Fortwo coupé, Fortwo-cabriolet en Forfour-luikrug is aangebied. <ref>{{Cite web|url=https://www.smart.com/uk/en/index.html|title=smart UK {{!}} Small Cars {{!}} Urban Cars For City Driving|last=smart|website=www.smart.com|language=en-GB|access-date=2016-09-30}}</ref>

In 2019 kondig Daimler aan dat 'n nuwe produksie-aanleg in China gebou sal word met die ondersteuning van Geely. Die produksie van volgende generasie Smart Cars sal moontlik in 2022 begin. <ref name="auto">https://www.cbc.ca/news/business/smart-cars-daimler-1.5116641</ref> {{

== Verwysings|30em}} ==