Rederijker: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
Lyn 4:
 
== Geskiedenis ==
Die eerste rederijkerkamers is rondom die 15de eeu in [[Vlaandere]] gestig; hulle het later in [[Holland]] gevestig geraak en gefloreer, waar hulle 'n belangrike deel van die literêre toneel in die [[Goue Eeu|Nederlandse Goue Eeu]] was, en geëksperimenteer het met poëtiese vorm en struktuur. Die meeste Nederlandse stede het 'n rederijkerkamer geborg. Baie stede het tewens meer as een gehad wat tydens wedstryde of toernooie met mekaar meegeding het om pryse. Die gebou wat tans die ''Frans Hals Museum'' huisves is gebou met die opbrengste van 'n loterytoernooi waarin rederijkerkamers van oor die hele land deelgeneem het. Die Haarlemse genootskap ''Trou moet Blycken'' hetbeskik nog baieoor verskeie van die ''blazoens'' wat dit gehou het as gasheer van die loterytoernooi. Aan die begin van die 16de eeu het Antwerpen drie rederijker-genootskappe gehad, die "Violieren", die "De Olijftak", en die "Goudbloem", terwyl Brussel en Gent elk oor vier rederijker-genootskappe beskik het. <ref name=Waite/>
 
'n Belangrike rederikerkamer in Nederland was "De Egelantier" in Amsterdam: [[Samuel Coster|Coster]], [[Gerbrand Adriaensz Bredero|Bredero]], [[Pieter Corneliszoon Hooft|Hooft]] en [[Roemer Visscher]] was almal lede van hierdie genootskap. Tydens die [[Protestantse Hervorming]] het die genootskap saamgestaan met die hervormers teen die stadsregering en gefloreer, ondanks die feit dat hulle baie min geld uitvan amptelike bronne ontvang het. <ref name=Waite/>
Aan die begin van die 16de eeu het Antwerpen drie rederijker-genootskappe gehad, die "Violieren", die "De Olijftak", en die "Goudbloem", terwyl Brussel en Gent elk oor vier rederijker-genootskappe beskik het. <ref name=Waite/>
 
Omdat baie van die rederijkers per definisie amateurs was, was die literêre kwaliteit van hul werk dikwels redelik laagverdag, en in die 18de eeu is daar met minagting van sommige rederijkerkamers gepraat. Een werk van literêr-historiese belang wat van die Rederijkers afkomstig is, is die toneelstuk ''[[Elckerlijc]]'' ("Everyman").
'n Belangrike rederikerkamer in Nederland was "De Egelantier" in Amsterdam: [[Samuel Coster|Coster]], [[Gerbrand Adriaensz Bredero|Bredero]], [[Pieter Corneliszoon Hooft|Hooft]] en [[Roemer Visscher]] was almal lede van hierdie genootskap. Tydens die [[Protestantse Hervorming]] het die genootskap saamgestaan met die hervormers teen die stadsregering en gefloreer, ondanks die feit dat hulle baie min geld uit amptelike bronne ontvang het. <ref name=Waite/>
 
Teen die 17de eeu het baie kamers die dienste van semi-professionele akteurs genaamd ''personagiën'' geniet wat nie ledegeld betaal het nie, en in ruil vir gratis kos en (wat na repetisies en optredes voorsien is) en vir vrystelling van ander burgerlike verpligtinge gewerk het.<ref> A. A. Keersmaekers, ''Geschiedenis van de Antwerpse Rederijkerskamers in de jaren 1585–1635'' (Aalst, 1952), ppbl. 16–17.</ref>
Omdat baie van die rederijkers per definisie amateurs was, was die literêre kwaliteit van hul werk dikwels redelik laag, en in die 18de eeu is daar met minagting van sommige rederijkerkamers gepraat. Een werk van literêr-historiese belang wat van die Rederijkers afkomstig is, is die toneelstuk ''[[Elckerlijc]]'' (Everyman).
 
Teen die 17de eeu het baie kamers die dienste van semi-professionele akteurs genaamd ''personagiën'' geniet wat nie ledegeld betaal het nie en in ruil vir gratis kos en (wat na repetisies en optredes voorsien is) en vir vrystelling van ander burgerlike verpligtinge gewerk het.<ref> A. A. Keersmaekers, ''Geschiedenis van de Antwerpse Rederijkerskamers in de jaren 1585–1635'' (Aalst, 1952), pp. 16–17.</ref>
 
==Maatskaplike funksies==