Antonio de Almeida: Verskil tussen weergawes

As kind het hy [[klavier]] studeer en baie musikale talent vertoon (alhoewel hy erken het dat hy nie 'n uitsonderlike pianis was nie). In die vroeë veertigerjare het hy homself geleer om [[klarinet]] te speel deur na opnames van [[Benny Goodman]] en [[Artie Shaw]] te luister. Toe sy gesin na [[Buenos Aires]] verhuis het, het hy onder [[Alberto Ginastera]] studeer, waar hy die geleentheid gehad het om opvoerings te hoor wat deur die Europese vlugtelinge op die [[Teatro Colón]] uitgevoer is. <ref name="gram" > Wimbush, R. Here and There – Antonio de Almeida. Gramophone, September 1969, p376.</ref>

Hy het kernchemie studeer aan die [[Massachusetts Institute of Technology]] (MIT). Hy het 'n studentorkes daar gelei en besef dat hy meer in [[musiek]] belangstel as [[wetenskap]]. Sy peetvader, die [[pianis]] [[Arthur Rubinstein]], het hom oortuig om sy volle studiebeurs aan M.I.T. op te gee. Hy het [[Yale-universiteit|Yale]] bygewoon, waar hy musiekteorie onder [[Paul Hindemith]] studeer het. Hy het in 1949 sy [[Baccalaureus artium]] in Musiek aan Yale behaal. Hy het [[Dirigent|dirigeerklasse]] geneem by [[Serge Koussevitsky]] en [[Leonard Bernstein]] aan die Tanglewood Musieksentrum, en ook studeer onder [[George Szell]]. Tydens sy studentedae het hy eerste [[Franse horing|horing]] gespeel aan Tufts-kollege, eerste [[fagot]] aan [[Harvard-universiteit|Harvard]], [[hobo]] saam met die Wellesley-orkes, [[klarinet]] aan [[Massachusetts Institute of Technology|MIT]] en die [[tjello]] aan [[Yale-universiteit|Yale]]. <ref name="gram"/>

In 1949 het hy in [[Lissabon]] vir ''PortugesePortuguese Radio'' begin dirigeer, en kort daarna is hy aangestel as eerste dirigent by die Oporto Simfonieorkes. Terwyl hy daar was, het hy [[Thomas Beecham]] uitgenooi om die orkes as gasdirigent te dirigeer. Hy was die dirigent van ''PortugesePortuguese Radio'' in Lissabon (1957–1960) en daarna van die [[Stuttgart Filharmoniese Orkes]] (1962–1964). Hy het in 1964 die Paryse buiging van ''Il Trittico'' by die [[Opéra-Comique]] gegee, <ref name="gram"/> en van 1965 tot 1967 by die [[Opéra National de Paris]] gewerk. Hy was hoofdirigent van die [[Houston Simfonieorkes]] (1969–1971) en daarna musiekdirekteur van die [[Orchestre philharmonique de Nice]] (1971–1978). Hy het die Argentynse première van Mahler se 7de Simfonie in Buenos Aires gedirigeer.<ref name="gram"/> Hy het die musiekdirekteur van die [[Moskou Simfonieorkes]] geword, welke pos hy tot sy dood beklee het.

Hy het verskeie opnames gemaak en gespesialiseer in Franse operas soos [[Ambroise Thomas]] se ''Mignon'' en ''Hamlet'' en Fromental Halévy se ''La Juive''. Sy opnames het 'n instrumentele rol gespeel in die herwaardering van die komposisies van [[Ernest Chausson]], Henri Duparc, Florent Schmitt en [[Jules Massenet]] en die werke se terugkeer na die aktiewe repertorium. Hy het balletmusiek opgeneem uit die operas van [[Gaetano Donizetti]], [[Gioachino Rossini]], en [[Giuseppe Verdi]]. Hy het saam met die Moskou Simfonieorkes die orkeswerk van onder andere Charles Tournemire, Henri Sauguet, en [[Gian Francesco Malipiero]] opgeneem. Hy het vir verskeie [[plaatetiket|etikette]] opnames gemaak, insluitende Columbia Records, [[EMI]], Erato Records, [[Naxos Plate-etiket|Naxos]], Philips Records, RCA Records en Supraphon.

'n Opvlamming van belangstelling in die werke van [[Jacques Offenbach]] het in die vyftigerjare begin, en teen die 1970's was Almeida bekend as 'n gesaghebbende interpreteerder van dié komponis se werk. Hy het talle ontdekkings gemaak, insluitende voorheen onbekende arias en 'n tweede-bedryf finalé vir ''La Grande-Duchesse de Gérolstein''. Hy het uitgawes van Offenbach se operas voorberei en 'n tematiese katalogus van die werke van Jacques Offenbach saamgestel.

Hy het in 1968 mede-artistieke direkteur (saam met H.C. Robbins Landon) van die Haydn-stigting geword. Onder leiding van die stigting het hy 'n stel simfonieë van [[Joseph Haydn]] opgeneem. Hy het ook 'n volledige versameling van [[Luigi Boccherini]] se simfonieë vir Doblinger in [[Wene]] gedirigeer.

* ''Mignon'', met André Battedou, Paul Hudson, Marilyn Horne, [[Claude Méloni]], Frederica von Stade, Alain Vanzo, Ruth Welting, Nicola Zaccaria, die Ambrosien Opera-koor en die Philharmonia Orchestra, CBS Masterworks, 1978